![]() |
vaarwel schat
Mijn lede ogen, zwoegen zienderogen zonder ze te stellen focessen op net datgene. Verlaten, wegkijken doen ze naar een andere horizon, een andere tijd of een ander genot misschien. Weer een pijn, weer eens vechten mijn moedig strijdend hart. Je moet weten dat ik het niet kan je zal me moeten vergeten en vergeven. De tijd is vervlogen de afstand word groter, tussen jou en mij. Wij drijven nu even eenzaam op de zee steeds v e r d e r uit elkaar. Dag schat. |
een waardig afscheid,
geeft het rust? |
Is het autobiografisch?
|
je stijl doet me over het algemeen niet zo heel erg veel, maar ik vind deze nog best wel mooi. Jammer alleen dat je geen enkele vrom van rijm gebruikt.. (Ik weet dat je dat nagenoeg nooit doet, en anderen schijnen het desondanks goed te vinden, maar ik vind het personlijk vaak wel jammer..) Dat zou in mijn ogen net dat laatste eraan toevoegen ;)
(y) Genesis |
Citaat:
*** Citaat:
|
Hmmm...
Ik vind deze niet zo mooi als je andere.. je eerdere.. Er ontbreekt gewoon een iets denk ik.. |
Duidelijk gevoelsdicht:(.....'t komt goed!.....als gedicht, niet echt geweldig, qua vorm en verwoording(al geeft het, het gevoel/ gedachten wel goed weer. "Uitingsgedicht"....
xxx |
wb
|
Ik hoop dat het wel bij een gedicht blijft, want ik wil je nog wel vaker toevallig in Maastricht tegenkomen, samen met Mariamne. :D
Het gedicht is mooi. Hoewel ik toch ook wel mooiere gedichten van je gelezen heb. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:00. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.