regelement (heb ik geschreven als ik mijn paard een spuitje moets laten geven)
 

als ik straks oud, ziek en zwak ben
en pijn verjaagt de slaap
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan...
de laatste goede daad.

beslis voor mij en wees niet laf,
pas eigenliefde bij de vriendschap die ik je gaf,
of uitstel...tot het beter past bij een verloren stijd?
ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
jij loopt niet weg, je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houd me stevig vast.

vandaag voor het laatst,
geef ik jou met mijn neus de laatste groet,
wat jij liet doen,deed je voor mij,
je hebt me nog voor meer pijn behoed,
en mij voor nog meer ellende bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard,
een zwaar besluit?
nee huil nu niet.

een wijs besluit dat werd gegrond op een oud
verbond,overal op aard,
jij bent mijn baas en ik jou paard