Kindren met Hemels Vuur
 

Verkoren om de onschuld
Die zij allang verloren
Schuldig en toch kind'ren
Rode knop
Toekomst hangt aan hun geduld

Goddelijke macht niet behept
Toch genomen
Schept dood
En muterende nacht

Ondersteund door zo velen
Mensheid die om eenvoud kreunt
Wijs gehoopt door allen
Rode knop
Mogen het einde spelen

Goddelijke wrake ontvreemd
Zonder idee
Neemt het
Laat het leven laken

Baan die macht geven zal
Zonder gevolg te verstaan
Splitsen het kleinste met
Rode knop
Om te ontdoen 't grote al

Dromend van vrede
En gerecht
Bede aan het God-kind
Dat de kernen leidt

Schreit, het kreeg niet zijn zin
Wint alsnog

Want desintegreerde het mensdom

Weg

Hehe, experimentje met tussen-rijm en een protest tegen kern-wapens / Bush / Poetin / alle leiders in een http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Slechts de onzin van het kind is alleen te zien wat waar is; zelf het Kindeke crepeerde in de kou. En twee verschillende atrributen zijn nooit afkomstig uit een zselfde substantie!
Verder heeft het oudtestamentisch getint gedicht veel weg van in het heden achterhaalde neo-provo-literaire Groene Amsterdammer
(Reuzenmoller was eens communist)

wow...
VAAGG....
:-D
maar wel cewl

Meneer Meijwes, als ik U nog een keer in mijn experimenten aantref zie ik mij genoodzaakt een bezoek te brengen aan uw verblijfplaats en deze in diabolische vlammen te doen opgaan. Natuurlijk gevoed door de mede van Korsakov, immers, het is koud vuur dus het komt niet in het NRC.

En vergeet niet.. De bloemenwei is bont getooid, we hebben bloemen rondgestrooid, het goudgelokte lentekind en ik, we geven picknick!