ik weet me tegenover hem echt geen houding te geven.... Help me ff ajb!!!
 

Vorig jaar heb ik in een fase van minder toerekenings vatbaarheid gezoend (en eigenlijk nog wel veel meer :o) met een vriend van me die elf jaar ouder is. Zijn leeftijd doet er eigenlijk niet toe, maar het punt is dat ik er achteraf achter kwam dat het eigenlijk niet had mogen gebeuren, omdat hij getrouwd is.

Ik zal het even uitleggen, anders kom ik er nu zo slechter uit dan in werkelijkheid:
Toen 'het' gebeurde kende ik hem vier jaar.. Ik wist dat hij een relatie had gehad, maar intussen was het al een paar x uit geweest en daarna had ik hem tot die bewuste dag niet meer gezien of gesproken.
Ik kwam er dan ook achteraf pas achter dat hij getrouwd was. Gelukkig was ik niet verliefd op hem ofzo en was het écht eenmalig, anders zou ik me flink lullig hebben gevoeld. Magoed, das allemaal niet aan de orde.

In ieder geval, sindsdien heb ik alleen nog maar via de telefoon, de mail en via sms contact met um gehad. We hadden een paar x wat afgesproken, maar daar kwam steeds iets tussen. Nu komt hij volgende week bij mij langs, en daar maak ik me nogal zorgen over....
Een maand na het gebeurde kreeg ik namelijk mails van hem waarin hij iets suggereerde over een geheime affaire. Uiteraard heb ik de boot afgehouden. Maar in elke vorm van contact wat daarop volgde stond wel iets suggestiefs. Ondanks het feit dat hij het ermee eens was dat we het gewoon platonisch moesten houden.

Het laatste bericht van zijn kant was dat hij zich er heel erg op verheugde mij weer te zien enzo ... Als je dat plaatst naast alle suggestieve mailtjes, is het voor mij wel heel moeilijk om te geloven dat hij puur langs komt vanwege vriendschappelijke redenen.

Ik weet eigk wel zeker dat hij iets gaat proberen, en ik weet niet of ik nou wel zo sterk ben om hem af te wijzen. Ik vind hem namelijk heel aantrekkelijk, maar daar houdt het wel mee op.
Bovendien vind ik het allemaal vrij genant.. als ik er aan denk wat ik zoal met hem heb uitgespookt, zou ik hem het liefste nooit meer terug zien.. Niet dat het zo shockerend is, maar toch wel heel persoonlijk en intiem en dan weet ik me waarschijnlijk toch geen houding te geven. Ookal is het bijna een jaar geleden.

Heeft iemand misschien een suggestie hierover?

Waarom komt die kennis precies langs dan? Kijk, ik kan niet in je hoofd kijken en ik weet niet hoeveel moeite je er mee hebt om hem te weerstaan, maar als je het echt ongemakkelijk en naar vindt om hem te zien, waarom zoek je hem dan nog op? Is er geen mogelijkheid om te zorgen dat je tijdens die ontmoeting niet alleen met hem bent of wat dan ook?

Overigens wel vervelend dat hij zo aandringt. Kun je hem niet mailen dat dat je stoort, hem vragen of hij daarmee op wil houden? Ik zou dan niet zeggen dat je bang bent dat je jezelf niet kunt weerhouden - dat moedigt hem misschien alleen maar aan - gewoon zeggen dat je het niet prettig vindt. Heel direct en zakelijk. Gewoon uit zelfbescherming.

Probeer ook om tijdens die ontmoeting fysieke nabijheid zoveel mogelijk te vermijden voor zover mogelijk, hou afstand. Je kunt beter van tevoren inspelen op de situatie dan het over je heen laten komen, in zo'n geval.

Succes!

ff ter controle:
er komt bij jou een vriend op bezoek waar je een keer mee gezoend (& de rest voor wat dat voorstelt) hebt. Maar toen je dat deed was hij al getrouwd?
Dat vind ik sowieso raar klinken. Ik bedoel, het kan wel, maar waarom komt hij daarna dan bij jou op bezoek en bezorgt hij je het gevoel dat hij meer wil? Hij is toch nog getrouwd?
Ik weet niet hoe ruimdenkend hij is wat dat soort dingen betreft, maar ik zou jezelf (en hem) een hoop problemen besparen en hem duidelijk proberen te maken dat je NIET nog een keer iets wilt doen.
En ik weet niet of dat ook jouw eigen mening is, zoals je zei mischien weet je niet wat je wil en kan je hem niet weerstaan, maar het maakt de kans dat hij initiatief gaat nemen iig kleiner.

ja, precies, dat klopt.. maar voor de duidelijkheid, dat wist ik toen nog niet hè! Ik had toen al een tijdje weinig contact met hem gehad, dus vandaar.

Ik vind het ook raar.. Ik geloofde eerst ook niet dat hij getrouwd was. Zijn verklaring was dat hij me al heel lang "leuk" vond, maar vanwege het leeftijdsverschil er niks mee deed. Toen ik hem leerde kennen was ik gewoon 15, dus das wel begrijpelijk. Toen ik met hem zoende vond hij mijn leeftijd blijkbaar wel legaal.. Ofzo.
Wat betreft zijn ruimdenkendheid. Ze wonen pas sindskort ook écht in één huis samen en volgens mij hebben ze een behoorlijk vrije relatie. Nouja, dat is dan hun keus, maar ik ga me natuurlijk niet laten lenen als oproepklracht o.i.d.

een maand nadat het gebeurd was ben ik al duidelijk tegen hem geweest. En hij was het volkomen met me eens, zei hij. Maarja, dan begrijp ik niet waarom hij zonodig steeds wil afspreken (wat sinds die ene x dus niet gebeurd is) en dat hij mailtjes steeds afsluit met woorden als "tongzoen" etc.

Hij is toevallig in de buurt, vandaar dus. Ik vind het eigenlijk nogal lullig om het af te zeggen, want hij heeft best veel voor me gedaan enzo. Hij heeft me geholpen met een kamer te vinden en dergelijke dingen. Dan vind ik dat ik het niet kan maken om af te zeggen. Plus dat ik het ook heel gezellig vind als hij langs komt. Ik vind het wel leuk, alleen ik voel me er gewoon ongemakkelijk bij, omdat ik dan steeds naar hem kijk als: "ik heb dat dat en dat met jou gedaan.. oh myn god, wat genant.." Klinkt heel triest en onvolwassen, maar ik kan ook niet helpen dat ik me daarvoor geneer.

Ja, idd, maar ik ben bang dat als ik er wat van zeg, hij het gaat ontkennen. Vooral omdat hij vooral suggestief bezig is en niet echt concreet. Dan voel ik me zo arrogant als ik ga zeggen dat ik echt niks met hem hoef enzo. Of dat hij antwoord dat zulke opmerkingen louter vriendschappelijk bedoeld zijn. (wat ik een beetje moeilijk te geloven vind na alles wat tussen ons is voorgevallen).

Nouja, iig allebei bedankt voor jullie reactie :)

Maar ook al víndt hij het arrogant en ook al gáát hij het ontkennen, diep in zijn hart weet hij heus wel dat je gelijk hebt en dan weet hij in elk geval waar hij aan toe is en dat hij van jou niks hoeft te verwachten. Waarschijnlijk zal hij dan ook wel gas terugnemen met zijn pogingen, hij weet dan dat jij hem door hebt en dat je niks van hem wil.

Ik zou het toch doen, uit zelfbescherming. En overigens, stel dat je hem toch echt niet wil zien omdat je bang bent voor wat er gaat gebeuren... je bent niet verplicht om hem te ontmoeten, ook al heeft hij nog zoveel voor je gedaan. En als je het toch doet kun je ook gewoon afspreken op een openbare plek om geen risico te lopen, in een cafeetje of zo.

Jah, je hebt wel gelijk.. Ik denk dat ik hem gewoon maar mijn kamer show in no time, hem in geen geval de kans geef naar mijn bed te lopen, en hem vervolgens naar buiten loos, naar een openbare plek.. Lijkt me het veiligst. Bedankt voor je reactie :) (y)

Heej,

ja, ben het helemaal eens met wat Angeles allemaal zegt. (wat zijn wij het toch vaak eens), en verder misschien zorgen voor een goed 'excuus' om maar weinig tijd op je kamer te hebben. Het is ms een beetje omzeilend, maar bijv. met iemand afspreken om bepaalde tijd omdat diegene wat bij je vergeten was en dat terug moet hebben. Het hoeft natuurlijk niet op die manier, maar als jij het prettiger zou vinden kan dat natuurlijk. Maar gewoon puur als je de kamer hebt laten zien je jas aantrekken en naar buiten stappen en vragen of ie nog komt lijkt me ook behoorlijk duidelijk :D

Onthoud verder heel goed wat Angeles ook zei, wat hij ook voor je heeft gedaan, je bent helemaal niets aan hem verplicht, dus mocht hij dat gaan gebruiken, het IS niet zo. Hij heeft die dingen vrijwillig gedaan en niet van te voren gezegd dat er iets tegenover moet staan, jij hebt dus alle recht om dingen te weigeren en evt. af te zeggen!!!

Nou ja, verder sterkte, laat weten hoe het is gegaan!

Contact afkappen.

Als je een hond een worst voor houd dan hapt ie ook. (Vreemde vergelijking :p )

Dus laat je zelf niet in de verleiding brengen door hem. Afkappen dus.