Wat is de oppervlakte van het ruimte/zonnestelsel?
 

daar ben ik trouwens wel erg nieuwsgierig naar

Ik neem aan dat je de inhoud bedoelt? Die is oneindig.

Bron? :confused:

Ja, ons zonnestelsel is sowieso niet oneindig kwa oppervlakte en inhoud.

Het gehele universum weet ik niet, maar dat zullen we maar van Chimera aannemen dat dat oneindig is.

is daar wel een duidelijk antwoord op?

Niemand weet of het oneindig is of niet , want niemand is zo ver ook gekomen dus het blijft een raadsel

ik denk tog dat het oneindig is :eek:

Oneindig rijk aan diversiteit.

Neem elke dag eens een kijkje op de site Astronomy picture of the Day.

NASA antwoord op de vraag If the universe is open, does it have infinite mass?, met "Yes, but this infinite mass is distributed over infinite space too."

Voor meer vragen over het universum:

http://image.gsfc.nasa.gov/poetry//ask/askmag.html

als je logisch nadenkt moet het universum wel oneindig zijn. stel: je zet ergens in de ruimte een enorme muur neer met een bordje: 'einde van de ruimte' maar wat is er dan achter die muur? ook weer ruimte! misschien geen sterren,of planeten, maar er is altijd ruimte! dus is de ruimte oneindig.

hehe eindelijk iemand die weet wat waar is :) (y)

Vanuit een drie-dimensionaal denken zou je gelijk hebben.
Ik heb bezwaar tegen de aanname dat het universum slechts uit drie dimensies zou bestaan. Sterker nog, er is steeds meer bewijs dat dit niet zo is.

Neuh. Het universum is zo groot of klein als jij dat wilt, omdat het omvat wat jij als geheel ziet.

Voor hetzelfde geldt, is ons universum - dus hetgene dat wij als het volledige universum zien - maar een gedeelte van een groter geheel en kan het zelfs binnen ons 3-dimensionaal denken grenzen hebben.

Het kan inderdaad zo zijn dat er meerdere dimensies bestaan, buiten de vier van ons. ik weet er vrijwel niets van af, maar ik las het ergens in de KIJK. het gaat dan om parallelle realiteiten, die naast die van ons liggen, ver weg en tegelijk heel dichtbij, want ze kunnen met de onze verweven zittten. (zijn er mensen die hier meer van weten, want ik vind het best interessant)

Iets met de klok en de klepel...

Meer dimensies heeft helemaal niets met parallelle realiteiten te maken. Het is puur een uitgebreidere perceptie.

Is die net zo groot als de baan van Pluto? Wanneer ben je aan het eind van het zonnestelsel? Als je op de helft tot een ander stelsel bent, omdat je dan meer daar bij zit, of zodra je het laatste hemellichaam ervan hebt gepasseerd?

het universum verspreid zich in alle kanten in het niets met de snelheid van het licht

en ja het is moeilijk ok te bedenken dat er niets is buiten het universum maar redenen om aante nemen dat er wel wat is zijn er niet :)

disagree. Een parallel universum houdt hetzelfde in als een 4de ruimtelijke dimensie.

oneidig is moeilijk voor te stellen, maar ik denk dat als je naar boven gaat vanaf aarde (plaats A) en als maar doorgaat, dat je uiteindelijk aan de andere kant van de aarde (loodrecht onder/boven A) weer uitkomt :D

dan is het heelal dus ook rond net als de aarde. en wat zit er rond dat heelal dan ???

Niet rond als de aarde.

Pak een vel papier (mooi voorbeeld van een bijna 2-dimensionaal object). Vouw twee uiteinden naar elkaar toe. Het 'begin' en het 'einde' zijn nu hetzelfde.
Als jij in het papier zou leven, zou jij dus 'oneindig' door kunnen reizen.

Probeer ons universum als dat papier voor te stellen, dat ook van verschillende punten aan elkaar geknoopt is.

nou (zie ook reply van unexplained), ik handel uit gevoel, zeker weten kunnen we nooit.
Maar ik denk dat je op een gegeven moment afbuigt, als het ware niet verder kan (door krachten) en zo rond (of via een elips)gaat en zo aan de andere kant uitkomt.
Immer ons zonnenstelsel draaien ook via een elips.

Zeker weten doen we het niet, ik zie het zo echt voor me.

jaa maar als je dan dwars door het papier heen reist kom je in een andere ruimte! en wat is dat dan??

Voor iemand die in het papier leeft, is dat een sprong naar de derde dimensie.

Voor ons zou zoiets betekenen dat we reizen door de vierde dimensie. Er wordt verondersteld dat de vierde dimensie uit tijd bestaat, maar dit is nooit aangetoond voor zover ik weet.

Het heelal moet een kracht hebben naar buiten dit kan alleen als er iets aan ons trekt. Anders zou het heelal inploderen. HEt heelal is dus niet oneindig. Maar de inhoud is nu kleiner dan een ogenblik later.

Newsflash: de oerknal.

De ontploffing van de oerknal was zo groot, dat de effecten daarvan zich nu nog uiten door het uitbreiden van het universum.

Als bijvoorbeeld een granaat ontploft, spatten de scherven ook alle kanten op. Dat is nu ook aan de hand, maar dan met het universum.

De grootte van het waarneembare heelal is iets van 10^26 meter.

Ik meen te hebben gelezen/gehoord dat in theorie de ruimte iets van 10^40 meter groot zou zijn...

Maarja, dat is in theorie he :)

We zullen het waarschijnlijk nooit weten... Het heelal dijdt al uit met een gigantische snelheid, en het is sowieso al niet mogelijk om het "einde" van het universum te bekijken...

Ik denk dat hij bedoelt: zwaartekracht zou het uitbreiden moeten vertragen. Inmiddels weet men dat het heelal juist steeds snéller groeit

Ik kan hier úrenlang over nadenken. En nóg snap ik het niet. Ik begrijp het gewoon niet...

Laatst zat ik er ook over te denken... Na een uurtje ofzo ga je flippen man ;).

Je meent het :rolleyes:

Zwaartekracht? Van wat? De aarde?
Overigens gaat iets steeds sneller, als het zich onttrekt aan de zwaartekracht maar wel een constante voorwaardse kracht heeft.

Het universum breidt zich elke seconde nog met een snelheid die hoger is dan het licht uit, maar volgens mij is het niet oneindig

Vraag me niet waarom

Alle ruimte wordt ook groter dus er wordt niet alleen ruimte gevormd aan de randen van het heelal.

En de zwaartekracht van alle massa van het heelal speelt wel degelijk een rol. Zonder dit was er niet eens uitdijing geweest.

zwaartekracht is een heel zwakke kracht. Deze neemt zo sterk af met de afstand dat deze weinig stopt.

Verder vind ik de aanwijzingen van meerdere dimensies (zoals men ook wel eens zegt: een rietje lijkt van grote afstand slechts ééndimensionaal, als jedichterbijkomt zie je de tweede zitten en als je nóg dicheterbijkomt zie je zelfs een derde dimensie) zeer plausibel.

érgens moet er een eind aan zitten. érgens moet niets zijn. wat dat is kunnen we ons niet voorstellen. Dat kan niet omdat het zeer waarschijnlijk niet eens LIJKT op wat wij ooit kunnen hebben gezien. Daardoor kunnen we het met niets vergelijken.

Ik las vandaag een stuk over analfabetisme dat het misschien mooi illustreert. Men had een onderzoek gedaan naar analfaabetisme. Er weren vragen gesteld aan een groep analfabeten en aan een groep geletterde mensen. Daaruit bleek dat de analfabeten geen voorsteling hadden van taal als abstract begrip. Er werd ze bijvoorbeeld gevraagd of de een zin als: "De lucht is lichtgroen" opgeschreven kon worden. De meerderheid van de groep analfabeten gaf dan als antwoord: "natuurlijk niet, de hemel is immers blauw". Ze hadden zich geen voorstelling van schrijftaal. Ze konden niet bedenken dat alles wat gezegd kan worden ook opgeschreven kan worden.

Zo ongeveer hebben wij geen goede voorstelling om te praten over 'niets'. Niets zal vast wel bestaan, maar hoe en wat, dat moet je mij niet vragen.

Zwaartekracht neemt idd kwadratisch af met de afstand. Maar toch zou het een remmend effect moeten hebben.

,

kwadratisch ?, weet je dat wel zeker ?

dat is zeker waar, maar de zwaartekracht is blijkbaar niet sterk genoeg om het uitdijen tegen te werken

ZWAARTEKRACHT VAN WAAR?????????

en met welke afstand ?
verdubbelen van de afstand neem de zwaartekracht kwadratisch af ?

Is dit een algemeen feit of hypothetisch ?
en waar geldt dit dan ?

op de aarde ?

Ja maar deze feiten zijn allemaal gebasseerd op het gene wat NU ontdekt is. E= MC² (sorry als ie fout is maar je begrijpt wat ik bedoel) is toch ook fout, is nu gebleken. Maar aan het gene wat aan ons trekt moet ook weer iets trekken anders trekt het zichzelf naarbuiten, want waar heeft het dan houvast?

greetzzz Angel Dust

pfff..

Fg(gravitatie/zwaartekracht) = G . m1 . m2 / (r kwadraat)

(kon het niet zo mooi typen :rolleyes: )

wat betekent dit?

de zwaartekracht is te bereken volgens die formule..

G = gravitatieconstante = 6,6726. 10 tot de macht -11
m1 = massa van eerste ding in kg
m2 = massa van tweede ding in kg
r = afstand tussen de 2 massa's in m

Dit is een algemeen geldend aangenomen feit, zoals je uit de formule die vaag mannetje postte kunt zien wordt een getal gedeeld door het kwadraat van de afstand

aha geldend tussen twee massa's
maar die hebben ieder wel een eigen aantrekkingskracht ?
heeft dat geen invloed ?

damnz....ergens moet het toch ophouden :confused:

Jij trekt ook met je massa de aarde aan, en die trekt ook weer jou aan (met even grote krachten).

Maar doordat de aarde zoveel groter is als jij, zal alleen jij het ervaren als zwaartekracht.

Zo zou je het ook kunnen zien voor massa aan de rand van het universum. Deze wordt door de rest van de massa in het universum 'teruggetrokken'. De kracht die echter op de rest van de massa in het universum werkt (veroorzaakt door de massa aan de rand van het universum) is te verwaarlozen...

een "rand" moet dan een massa zijn, maar het lijkt me niet logisch als er een rand zou zijn ?...toch ?

Er moet dan inderdaad iets als een vierde dimensie zijn.

De vraag "is het heelal oneindig?" kun je ook omdraaien, dat is makkelijker:
"is het heelal eindig?"
Je kunt je niet voorstellen dat het heelal eindig is, dat het ooit, ergens ophoudt. Tenminste, niet als je het bekijkt vanuit 3 dimensies. Als ik me het heelal als een kubus voorstel, kan die kubus al-tijd groter. Hoe groot hij ook is, hij kan altijd groter. Het heelal kan dan dus niet eindig zijn.

Het is ook moeilijk je voor te stellen dat het heelal nergens ophoudt. Hoe ver je ook gaat, het kan altijd groter. Dat is heel raar als je er even over nadenkt.

Ik heb verder geen verstand van een 4e dimensie, maar vind het leuk als mensen er wat meer over posten.

Wat is er dan achter die rand? Wat als alle planeten in 1000en stukjes uiteenvallen en die samengebundelde zwaartekrachten verliezen? "Groeit" die rand dan? Waarheen?

ja.. das de gravitatiekracht ;)

alles trekt elkaar aan.. (de een krachtiger dan het andere)


...
ey.. de aarde... vroeger dacht men dat de aarde plat was he?
dat als je op zee te ver zou varen richting de horizon... dat je eraf zou vallen :D

zou het niet kunnen dat het heelal ook "bol" is... dat als je maar lang genoeg rechtdoor gaat.. dat je dan weer het beginpunt tegenkomt?

maarja.. als dat zo is... zou je net als op aarde OMHOOG kunnen... oftewel.. ander dimensie...

ik mag wel in v6 zitten.. maar meerdere dimensies en al die dingen over tijd... relativiteitsshit en al die theorien die ik heb gehoord.. nope... daar kan ik echt nix bij voorstellen....

Bedenk een manier om binnen een generatie van de mens vanaf de aarde helemaal naar "de rand" van het heela te reizen en dan moet je zorgen dat je sneller gaat dan de snelheid van het uitdijen van het heelal... ;) kijken wat daarachter zit :p

Alleen dan is er nog 1 probleem.. hoe vertel je het de mensen op aarde? :p

*denkt na over wat je zei*

Iemand (ik geloof Einstein) heeft gezegd dat als je met een MEGA-MEGA-MEGA telescoop in de ruimte zou kijken, en je gezichtsveld zou niet worden geblokkeerd door sterren / planeten / etc. , dan zou je uiteindelijk je eigen achterhoofd zien.
Ik stel me de ruimte voor als een enorme bol met daarin een ruimtevaartuig in de vorm van een knikkertje. Dat kan rondrollen wat het wil, maar het komt toch nooit uit die bol. Vaag eigenlijk.

Maar toch... er moet iets buiten die 'bol' zijn, waar wij ons niets bij voor kunnen stellen.

Wat dacht je ervan dat er achter die rand gewoon niets is?

Het valt niet voor te stellen.. Totaal niets :) Maar het is evenmin voor te stellen als iets oneindigs groot.