de mooie prinses/ het rottende lijk
 

de vliegen rijzen op uit haar lege oogkassen
maden komen uit haar eens zo zachte oksels vandaan
op de slechts resterende haar, van die prachtige haarbos leeft een vlo
en ook haar lippen die eens zo zoet kusten, zijn aan het vergaan.

De glinstering van de kledij, doet de ekster aan haar lever pikken.
De mieren drinken van het sijpelende blauwe bloed
Haar sierlijke oor geeft onderdak voor een worm
haar rottende lichaam is voor al van hen aan eten een overvloed.

daar ligt ze dan, de eens zo mooie prinses
maar reeds tijdens haar leven, waren haar handen bebloed.
het is haar straf dat de huid van haar schone gelaat wordt gerukt.
Zij heeft zich met de 7 zonden gevoed.




[Dit bericht is aangepast door Optima (16-02-2002).]

een woord: moooooooooooooooooooooooooo-hooooooooooooooooi!!!!

deze is mooi jah *krijgt er un vaag gevoel van*

*RIL*
Prachtig beschreven, maar zoals al werd gezegd; je beschrijft het op een manier waaro een heel vaag gevoel opgewekt wordt. Een soort van walging, maar tegelijkertijd een gevoel van verwondering.

Goed geschreven meis. Trouwens heeeel lang niet gesproken (toch weer eens doen? http://forum.scholieren.com/smile.gif)

Kus

Hij doet me niks...

Bovendien vind ik de woordkeuze en het schema soms behoorlijk minder.

Sowwy, ik wil je niet afkraken, en ik zie ook wel wat anderen erin zien, maar hij spreekt me echt niet aan zo.. http://forum.scholieren.com/frown.gif