ooit eens geschreven hier...
 

vandaag weer wat geleerd over mezelf
dat de dagen niet altijd het zelfde zijn
dat niet elk gevoel weer hetzelfde terug komt
dat niet elke gedachte voor eeuwig is
ik ben hoe ik denk dat ik ben
ik ben hoe mensen denken dat ik ben
ik ben zoals mijn daden zich tonen
ik ben omdat ik denk dat ik ben

gevoelens voor een ander veranderen konstant
de wolken in hun manier ook
geen twee keer hetzelfde weer
geen twee keer dezelfde depressie

de wolken gaan ook door met bewegen
bewegen zoals de mens
door alles in het leven
alles wat hun grijpt
alles wat hun doet denken... wie ben ik?

de tijden die we bewust meemaken
de tijden die we bust niet meemaken
zo zijn gevoelens ook

stop ze netjes achter een deur
stop ze netjes onder de bank
uit het zicht is uit het hoofd

kon ik maar deze gevoelens bewust uitschakelen
kan ik ook
doe ik niet
waarom wel
is toch deel van leven

is toch een deel van mij
al mijn gevoelens zijn mij
al mijn daden zijn mij

maar alle ongesproken daden dan
typeren deze jou ook niet
tellen je ongesproken gedachten niet mee

in jou oordeel wel
maar iemand anders?
niet iedereen denkt het zelfde er over

niet ieder mens staat zijn ongesproken gedachten te woord
niet ieder mens laat zijn geloelens de vije loop
niet ieder mens is zoals je iemand kan omschrijven

ieder die zich aangetrokken voelt tot iemand
iemand anders die je veel doet
iemand waar je voor zou willen veranderen
iemand die jou vraag zoud kunnen beantwoorden

man of vrouw
liefde is universeel

soullar