transformatie
 

dat zijn dat moet je willen bedwingen
durf je niet meer op te kijken?
daar onder de oppervlakte
ligt te zingen?

ik ben daar onder zijn wil
verscholen tussen de wil
gen zijner verstand verschroomd
geraakt in gruwelijke moord?

pas toen begaf hij zich
bedachtzaam over aan zijn
geweten 's volle overtuiging
van het feit dat ie over ging
in een nieuw fase

alleen de titel is waarheid!!

zucht
'ik'... VAL!!

breek mijn leugenachtige handen
en spring dan vlug op en dans
getooid in een sterrenkrans

het masker aan zijden draadjes,
hartstochtelijk, verdervelijk
berooid

zwijgend zijn lust gehoorzamend
zonk tegenspraak weg in onvree
en bracht hij zichzelf ten val

door haat verlicht, zijn omgeving
aftastende naar herkenning
afgezonderd in eenzaamheid,
aan het zicht ontvreemdt,
'doet ie zich voor als vreemdeling'
tot ie zich blindstaart
slechts zichzelf ervaart

[Dit bericht is aangepast door Alopecia (24-02-2002).]

zijn haat liefhebbend
te verlichten

waarheid stijgt
leugen daalt neer

glinserende kringen,
om zijn wijder wordende
ogen, bewogen tastende
aan het oppervlak
alweer

ik heb lol
met die schrijfsels
het papier vol
met mijn twijfels

post ik kul
als een stuk onbenul

zelfzuchtig
bracht ik een toost
in ijdele hoop op
betere tijden

pronkzuchtig
bracht jij een toost
in ijdele hoop op
ons te bevrijden


[Dit bericht is aangepast door Alopecia (24-02-2002).]

zucht...

kon ik maar echt dichten
niet slechts op te lichten
als goedkope prul
een stuk onbenul

inhoudloos gepoch
hoewel doch
een lichte vorm
als norm

allemaal
onzin neergekalkt
dra gehuilebalkt