zet door.
 

Altijd was je al anders dan mij,
jij was droevig en ik was blij.
Vaak was je erg stil,
en werd de stilte erg kil.
Nooit heb ik jou gekend,
zoals je werkelijk bent.
Ik mis je nu echt om mij heen,
dit is serieus iets wat ik meen.
Ik hoop dat ik je ooit zal begrijpen,
en dat je weer vrolijk kan kijken.
Dit is het moeilijkste in je leven,
liefde is het enige wat ik kan geven.
Accepteer je eigen leven,
pas dan kan je verder waar je was gebleven.
voor mij ben jij een lieve meid,
dat al heel haar leven strijd.
Maar ik weet zeker dat het je nu beter wil worden, liefs je zusje

okey liefst geen kritiek ofzo want ik schrijf nooit gedichtjes en ik ben er ook niet goed in. maar ik wilde het gewoon voor m'n zus proberen

lief http://forum.scholieren.com/smile.gif