Wisselgedicht
 

Geschreven Engels = van mij
Nederlands = van Friso


Memories in bliss
My thoughts twirl around
My thoughts around all thiss
I’ve fought my way all through
The price, life at stake
The wooden men no longer
They no longer make me tremble
My thoughts they’ve sunk
Oceans nor the deep as this
Swells of arrousment
The smoothness of the ever
Seeming pain of way
These are no longer mine


Je gooide zelf de spiegel kapot
De scherven vielen naast me neer
Op de grond waar ik maar niet doorheen wil zakken
Waarom geef je niet alles, ik probeer het
Jij geeft het alleen maar een poging
Leid tot niets, lijd tot vernietiging
Het is jouw fout dat ik hier zit
Het is mijn fout dat ik reageer


Control of the unsubscibed
You have filled me up
A way not unknown
But barely recognized
The emotions u passed along
My feed my hate
It grew into this we all have non known
We ar we were we wil
Be like one
Be like 2
Be as the one who awakens you

Ik herinner en jij vernietigd
Ik probeer en jij geeft er niets om
Waarom zou ik langer iets doen
Allleen maaar om jouw zelfvertrouwen te vergroten
Je geeft alleen maar om te nemen
Je neemt liever dan je geeft
Waarom probeer je zo weinig
En neem je zoveel an
De vraag is groter dan het antwoord
Waarom zet je jezelf niet vrijer in deze gevangenschap
Ik durf niet meer te zeggen dan jij denkt


The alphabetical of the way in which it slipped
During sleep, under the abscent of thoughts
Innoscent we where
At lest we were
It of all
Never again
We shall remain
It will be
Unnoticed

En hoe langer jij kijkt in je spiegel der leugens
Hoe meer het onverklaarbaarder word voor jou
Je wil wat maar je durft het niet aan
Het gevoel om te verlangen mist
Het besef van het missen is er
Maar alsnog geef je niet toe
Trots is tot kunst verheven
Onschuldigheid behoord slechts tot je reserves
Val 1maal diep en je gelooft
Dat ik gelijk had

Temptation’s never the way for excuse
No longer the victim
On own standed non they all are stranded
Of which we drifted none
All seek knowledge never the less
Of all my memories thread
Mine yours our the limit
Never shifting seems giving
To the max of minimal we can be.

En wat we samen hadden kunnne bereiken
Is niet meer in het geheugen wat we spaarden
Opgeven zonder te eindigen
Starten zonder te beginnen
Waar zijn we gebleven
We zijn ver zonder te zijn begonnen
We zijn begonnen voor we het wisten
Maar ik mis je
En ik weet dat we deze dagen kunnen overlevenv
Je geeft het onbegrip en de toekomst aan jezelf

hmm wel leuk idee.. hijs wel okay http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Dank u wel

is in een heeeeeel ver heen bui geschreven