Mist
 

Jouw gezicht door de mist
verdoezelt jouw wezen en je zijn
en alles wat bij jou hoort
is onbekend terrein.

Paden ondoorgrond
ik kan je leven niet bereiken
door de wolken om je heen
slechts van een afstand jou bekijken.

Ik hoor alleen de woorden
die blijven hangen in de lucht
iel en zwak hoor ik je stem
die vraagt om hulp...

Ik vlucht...

:eek: wauw! echt mooi, ik wou dat ik dat kon zeg!!! :D

bij jouw = bij jou

De laatste twee zinnen boeien me eigenlijk het meest.

Het idee: Een stem vraagt om hulp en ik vlucht... Erg mooi gevonden...

Goed gedicht zeg! *bewondering* :)

Ik vind deeees echt mooi! Het is een beetje zo'n "stilte-gedicht".. Zo van dat je er echt een beetje stil van wordt... zo een...

mooi hoor!

"Stilte-gedicht" vind ik een mooi compliment... ;)
Thnx!
X

Prachtig...

lief :)

toppie gedicht :D

doet buiging maken *

applaus!
X

mooi (kan nix orginelers bedenken en dat hoeft ook niet want het is gewoon mooi!)