Tis te zielig voor woorden, maar goed...
 

Laatste twee strofes komen een beetje in de buurt bij wat ik echt voel/bedoel oid...maar ik kan niet zeggen wat ik echt bedoel...'k weetet niet...'k heb beetje dood gevoel oid...'k weenie...sorry, voor het posten van dit op dop, maar 'k vind het niet op psych horen, 'k wil nl ook graag reacties op het gedicht zelf.

Tis btw niet als aanval op wie dan ook bedoeld. Laat dat ff duidelijk zijn.
Tis enkel een gedichtje voor mezelf (ook al post ik het).

Wie weet er nog dat ik besta?
Wie weet er wie ik ben?
Is er iemand die mij kent?
Die weet dat ik alleen sta?

Er is één persoon die me niet laat gaan
Die me altijd steunt en vangt
Maar kan het anderen schelen
Als ik in de goot beland?

Soms heb ik het gevoel
Dat het de rest niet echt kan schelen
Zolang ik niet vrolijk en lief ben
Zodra ik niet weet wat ik bedoel

Ik sjouw eeuwig achter mensen aan
Maar zodra ik me rot voel
Heb ik het gevoel
Dat ze mij laten gaan


[Dit bericht is aangepast door Kristine (27-02-2002).]

Hmmz, toeval? http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Aan de andere kant kom je mij bekend voor :/