Telefoneren
 

Ik neem de hoorn
en toets en tril
Ik hoor de tonen in mijn oor
O god

Geen gehoor
Hij is er niet, denk ik
Maar dan opeens
O god

Ik stamel iets
Mijn wangen gloeien
Ik weet niets meer
O god

En in euforie
roep ik blij, ik deed het
Maar plots overvalt
de schaamte mij
Jij denkt nu vast
dat ik stom ben en lelijk

En misschien
denk ik eerlijk
Misschien
is dat ook wel zo

O mijn god

vat ik niet echt...hoe kan hij dat bedenken omdat je vreemd doet aan de foon...hij kan toch neit zomaar bedenken dat je lelijk ben dan meen ik?

Nee, dat is ook een beetje onsamenhangend. Ik zal eens kijken of ik het kan veranderen, zoals ik het bedoel.

Erg goed, heel duidelijk het gevoel van bang/zenuwachtig zijn voor een telefoongesprek verwoord. Het is gewoon erg sterk geschreven, leuk onderwerp, loopt goed, niet te vaag of onduidelijk, (y)

dat ik stom en lelijk ben... Loopt naar mijn idee veel beter...

En ik vind 1x 'o god' te doen, maar bij de 2e strofe 'irriteer' ik me er al aan en dat is zonde...

Waarom deze nou omhoog gehaald is, weet ik ook niet. :confused: Heeft wel iets.. je eigen topic sluiten. :D