Vraagje.
 

Ik hbe nu al 10 maand mijn mijn vriend, en eigenlijk hebben we een hele goede relatie.
Maar er zit toch een maar aan.
Ik hbe het gevoel dat hij zo veel van me houd dat hij zichzelf soms wegcijfert voor mij.
Gisteravond had ik hem gebeld om te vragen of hij zin had langs te komen.
Nou, hij is langs gekomen en het was heel gezellig, lekker de hele avond tv geken saampjes op de bank. Dus ik vroeg aan hem of hij bleef slapen, ja had hij al wel op gerekend zij hij.
Dus op een gegeven moment zijn we naar boven gegaan.
Ik ben even de badkamer ingegaan om mij op te frissen en heb maar vast mijn pyma broek aan gedaan, toen ik boven kwam zat hij zich al klaar te maken om naar bed te gaan.
Mja ok, niks mis mee. Dus ik probeer wat te knuffelen met hem, en dan vraagt hij waar zijn slaap t-shit is.
Ok, denk ik dan. Ik had niet verwacht dat hij al echt wilde gaan slapen. Ja dus. *klik* weg romantische gevoel.
Hij gaat in bed liggen, en gaat gewoon slapen. :(
In plaats van nog even te praten, of te knuffelen ofzow.
Dus ik heb maar gezegd dta ik eigenlijk nog lang niet moe was en nog helemaal geen zin had om te gaan slapen.
Ik weet niet hoe, maar ik vond het op dat moment zo erg dat hij gewoon ging slapen, voelde me net een oud getrouwd stel.
Ik ben toen nog maar even naar beneden gegaan, mijn moeder was net thuis dus even met haar er over gepraat en weer naar boven gegaan omdat ik echt nog even met hem er over wilde praten.
Dus ik heb gewoon gezgd wat ik vond en hoe ik me voelde, en toen zij hij dat hij eigenlijk helemaal geen zin had gehad om te blijven slapen.
Uiteindelijk werd het een huilbui van mij en is hij weer naar huis gegaan.
Waarom blijft hij dan slapen, en gaat hij niet gewoon naar huis?
Dat mag hij best zeggen, hij hoefd niet alles te doen wat ik wil, dat wil ik helamaal niet.
Of blijven slapen en het zelf ook leuk vinden, of gewoon naar huis gaan. Anders ga ik me echt schuldig voelen. Zoals nu. :(
Wat moet ik hiermee aan, hoe maak ik hem duidelijk wat ik denk zonder het gevoel te hebben dat ik hem kwets?

Tja, hij heeft uiteindelijk toch zelf besloten om te blijven slapen. Als hij daar geen zin in had dan had hij dat ook gewoon meteen eerlijk kunnen zeggen. Ik vind dit een beetje een lompe manier van doen. Ik vind helemaal niet dat jij je dáár schuldig over hoeft te voelen.

Wat ik alleen wel denk is dat je je minder druk moet maken als hij wil gaan slapen en geen zin meer heeft om wakker te blijven of te knuffelen. Dat heeft niks te maken met 'als een getrouwd stel' of wat dan ook, soms is iemand gewoon moe. Je kunt ook bij hem in bed gaan liggen, gewoon tegen hem aan. Je kunt niet van iemand eisen dat hij wakkerblijft omdat jij dat zo graag wil.

Maar ik vind het wel erg bot hoe hij het uiteindelijk heeft opgelost. Hij is een grote jongen, als hij geen zin heeft om te blijven slapen kan hij dat gewoon zeggen, maar dit vind ik wel een beetje kinderachtig van hem. Je hebt hem niet met een mes aan zijn keel gedwongen om te blijven slapen. Ik vind het een beetje overdreven van hem om weer uit bed te stappen en opeens naar huis te gaan, dan laat hij jou wel met een erg rotgevoel zitten. Hij kan ook gewoon bedenken: de volgende keer zeg ik gewoon nee als ik geen zin heb. En dat is zijn verantwoordelijkheid. Hij moet gewoon volwassen genoeg zijn om nee te zeggen als hij iets niet wil, jij kan niet aan zijn voorhoofd zien of hij wel of niet iets wil (tenzij je heel erg doordramt, maar dat kan ik over dat blijven slapen verder niet opmaken).

Verder moet je wel accepteren dat het niet altijd 24/7 romantisch is, mensen moeten ook slapen, eten, naar de wc, enzovoort.

Misschien durft die dat niet te zeggen omdat z'n vriendinnetje dan ook vreemde dingen gaat denken, en hij daar ook geen zin in heeft.

Ik kan er bv. ook niet tegen als mijn vriendin dingen zegt en wilt doen, terwijl ze eigenlijk andere dingen bedoelt. Zoals dat we gaan slapen, maar dat ze eigenlijk bedoelt dat ze wilt knuffelen en praten in bed.

Een man kan niet altijd ruiken wat een vrouw wilt, vooral als ze iets anders zegt dan dat ze bedoelt.

Dat is èrg gevaarlijk.

Je gaat dan namelijk allerlei dingen doen voor haar zonder dat je daar eigenlijk zin in hebt, zoals dat hierboven al gebeurd is. Ook raak je waarschijnlijk in een vicieuze cirkel verstrikt, want elke keer als zij er dan achterkomt, voel jij je nóg schuldiger en ga je nóg meer doen waar je eigenlijk geen zin in hebt.

..

Totdat op een gegeven moment dat handeltje in je hoofd uit elkaar barst en er helemaal geen zin meer in heeft.

Juist, misschien helpt het ook om hem hieraan te herinneren. Zo hoeft hij niet steeds langs te komen en is het zelfs beter als je elkaar soms wat tijd en ruimte gunt. Dan zijn de momenten die je samen bent vaak leuker.

Dat kan best spannend zijn eigenlijk :d

Tja, het was nog maar Half 11, de hele dag weinig gedaan en konden de volgende ochtend uitslapen.
Maar het was ook niet een keer, hij gaat wel vaker zo snel slapen, zonder nog te praten ofzow. Ookal slapen we maar twee dagen in de week bij elkaar.

Dat ie heeft gezegd dat ie er al op had gerekent dat ie bleef slapen = wel raar. Zegt dat dan iig ook niet. Dan zit je gewoon te liegen dus.

Ik zou als ik jou was ff goed met em gaan praten en vragen om uitleg.. en wat er nou de bedoeling van was..

Maar aan de andere kant.. ik heb ook wel is gwoon zin om gelijk te slapen.. Maar als deze situatie vaker voor komt zou ik et er zeker met em over hebben.. Want dit is een situatie waarbij jullie je allebei niet oké voelen..

Enne.. 2 dagen in de week is toch niet weinig?

damn.......dat is echt zooooo vervelend :(
Ik herken er wel wat in, van m'n ex.
Naja, ik sliep wel vaak bij hem, etc......alleen hij wou dat nogal graag. Tenminste, dat zei hij altijd.
Meestal ging hij dan ook meteen slapen, of naar mijn mening veel te vroeg. Ik kon daar ook echt gigantisch verdrietig om worden en dan uiteindelijk de halve nacht wakker liggen uit frustratie.

Ik herken ook dat deel van dat hij zegt dat hij iets graag wil, maar dat hij het eigenlijk niet wil maar niet durft te zeggen....en ik heb daar altijd zo'n ongelooflijke hekel aan gehad... :S
Ik ben iemand die verwacht dat iemand zegt wat hij wil, ik vroeg ook vaak aan m'n ex van " wil je dit wel, wil je dat wel, vind je niet dat wel elkaar te vaak zien?" etc.
En als hij dan zei dat alles goed was, naja dan kon ik er verder ook nix aan doen, dan nam ik dat maar aan.

Ik vind het echt zo fout dat hij niet gewoon eerlijk zegt wat hij vindt... dat is echt zo moeilijk. Ik weet echt precies hoe je je voelt...
Ik denk dat het heel belangrijk is om hem duidelijk te maken dat hij eerlijk moet zeggen wat hij voelt en vindt.
Dat hij je meer pijn doet met dit soort dingen dan wanneer hij gewoon zegt dat hij te moe is of geen zin heeft.
Hij moet weten dat hij het gewoon kan zeggen als er iets is.
Hmm naja verder weet ik ook niet goed wat je eraan kan doen.
suc6 :)
kuzzies

gvd.... en dat noemt ze een vraagJE :D

maar wel vaag dat die gast nieteens bij z'n vriendin wilt blijven slapen....

MAAR???
Damn, wou dat mijn leven er zo uitzag.

Magoe: je zou 's met 'm kunnen praten als je dr zoveel moeite mee hebt, want zo vind jij er natuurlijk ook nix aan.