What have I done?!
 

Hoi allemaal,

ik plaats hier een berichtje, maar je zult nu wel beetje het idee krijgen van KLOOTZAK vrees ik...

Ik heb tijdje geleden een meisje leren kennen via internet... hebben daarna veel met elkaar gebeld enzo, kei leuk... hebben toen besloten om elkaar maar eens te ontmoeten en dat is gebeurd... ik vond het superleuk en zij ook...

op de vraag of ik een relatie met haar wilde beginnen heb ik toen ook ja gezegd... op weg terug naar huis heb ik eens na zitten denken... ik had toen zoiets van "het zal nooit lang wat worden, er zit te veel afstand tussen, en dat zullen mijn ouders nooit goed vinden (naast het feit dat het reizen enzo lastig is, maar goed)... mijn ouders haten sowieso al het idee dat ik mensen van internet ontmoet.

Ik weet nu dus niet wat ik moet doen... ik had eigenlijk op de vraag voor een relatie "nee" moeten zeggen, en gewoon vrienden met haar moeten blijven, ook al was dat moeilijk geweest omdat ze heel leuk/lief is... maar ja, wat moet ik nu doen?! vind het zo moeilijk... HELLUP!!!

Eigenlijk eknt liefde geen grenzen, maargoed. Ik denk dat je haar het beste kunt uitleggen hoe je erover denkt, en dan gewoon de waarheid vertellen, zoals je dat nu ook had neergezet.

jij vindt haar leuk? ja Zij jou ook? ja

Nou dan................, ik heb 2 maand met een meisje in Rome, dus jij moet niet zeuren dude over de afstand dude........

Als je zeker weet dat je het echt niet wil (dus dat je het echt zelf niet wil, want dat je ouders niet gecharmeerd zijn van internet zou niet de doorslag moeten geven, je hebt haar al in het echt ontmoet en je bent trouwens ook al volwassen - dat kun je dus zelf bepalen), en wij kunnen niet voor jou bepalen of je het wil of niet - dan zit er niks anders op dan haar gewoon zo snel mogelijk laten weten dat je er toch niets in ziet.

Doe het netjes - eerlijk, maar niet te bot. Meer dan dat kun je niet doen. Het is misschien rot gelopen, maar dat is toch niet meer terug te draaien.

Niet doen, wees verstandig.

Denk er nog eens goed over na, en praat er daarna eens goed over met haar. Waarschijnlijk zal ze het ook wel begrijpen, misschien loopt zij ook wel met de gedachte rond van wil ik dit wel, gewoon serieus, maar subtiel, met haar over praten!!

agree (y)

De enigen die er een probleem van maken zijn je ouders. Jij en dat meisje vinden elkaar heel erg leuk. Het zou dan 'dom' zijn om 'nee' te zeggen op haar vraag.
Praat er eens met je ouders over, dat jij haar heel leuk vind, en dat (voorlopig) niets dat gevoel kan veranderen.

Gewoon alsnog eerlijk tegen haar zijn...
Eerlijkheid duurt het langst..

of enjoy it while you can

Als je echt verliefd op dr ben enzo, dan zou ik denk ik wel voor 'n relatie kiezen.. Waarom niet.. Ouders kunnen je dan ook weinig schelen toch ? Maar als je het niet zeker weet zou ik et nooit doen.. ff praten dus :(

Hoezo KLOOTZAK dan? daar ben ik het echtnie mee eens

Maar vind je haar wel leuk genoeg om wat mee te hebben, want als je op de terugweg al denkt van he wat heb ik gedaan (ipv yes dit is mn geluksdag), en als de reactie van je ouders zwaarder weegt dan je eigen gevoel kan je nooit echt supergek van haar zijn. Als ik jou was zou ik het nog een paar weken aanzien, je leert haar dan beter kennen en kan dan beter beoordelen of ze alle 'problemen'waard is. Als dat niet zo is zeg je tegen haar dat het voor jou moeilijk te doen is op deze manier (enz) en vraag je wat zei ervan vind. waarschijnlijk zegt ze hetzelfde omdat ze niet voor aap wil staan. Probleem opgelost.

´

man hee je bent 19 jaar dan bepaal je toch zelf wel of je voor een meisje gaat die wat verder weg woont of niet. Wat kan jou je ouders dan nog schelen je bent al volwassen man. Als jij haar gewoon wil moet je er ook voor gaan en anders ben je een sukkel

hey..
Als het je eigenlijk alleen om je ouders te doen is, dan zou ik het niet laten, dan zou ik gewoon voor dat meisje gaan, want je vindt haar tenslotte leuk..
maar als het je meer is om de afstand, dan moet je kijken wat jij belangrijker vindt; Ben je verliefd genoeg op dat meisje en heb je het er voor over dat jullie elkaar weinig zullen zien en dat de afstand tussen jullie groot is, en dat je dus ver zal moeten reizen als jullie iets afspreken.. Als je dat liever niet hebt, als je liever een meisje hebt waar je gewoon onverwacht eens langs kunt gaan, die je vaker kunt zien enz. Dan zou ik het gewoon eerlijk zeggen tegen dat meisje, leg haar uit waar je precies mee zit en misschien denkt zij er uiteindelijk ook wel zo over..

Ik zou dus persoonlijk liever een vriend hebben die niet zo ver weg woont, dat je elkaar vaker kunt zien dan ongeveer 1 keer per week, dat je eens onverwacht iets leuks kunt gaan doen, zonder het ver van te voren te plannen, enz...
Dus ik vind je niet echt een klootzak.. tja je had het je misschien iets eerder kunnen bedenken.. maarja, ik weet niet of je er echt op gerekend had dat jullie verkering zouden krijgen....?
Anywayz, gewoon eerlijk vertellen tegen haar dus.. :)

OK, bedankt voor jullie reacties...

ik denk dat ik het inderdaad gewoon maar ff aankijk met haar... ik heb misschien wel liever een vriendin waar ik zo ff snel langs kan gaan ofzo (niet er dag en nacht hangen hoor), dan iemand die ik bijna nooit zie... maar goed, dat heeft weer te maken met wat andere problemen van me...

tja, misschien toch ff proberen?? je weet maar nooit...

maaruh, je bent 19, je moet wat minder over je ouders in zitten hoor...

OK, tsja, ik weet niet, trek me veels te veel van mijn ouders aan... ben echt zo iemand die bijna altijd luistert...

Kom op man, je bent 19! Oud en wijs genoeg om zelf keuzes te maken, lijkt mij. Hier heb je je ouders niet voor nodig. Als jij echt gek op haar bent moet je zeker bij haar blijven! Als je ouders het nix vinden dan hebben ze pech. Zij kunnen zoiets toch niet voor jou bepalen of wel?! Maar als je twijfelt of je wel verliefd op haar bent dan moet je eerlijk en duidelijk zijn! En zo snel mogelijk!

OK dank je, maar het is denk ik mede ook dat ik gewoon de afstand een probleem vindt... het is elke keer 2u heen en 2u terug reizen... blijft er al weinig tijd over om bij elkaar te (kunnen) zijn...

Doordeweeks is het wel lastig ja. Maar in het weekend hoeft dit toch geen probleem te zijn? :) Je kan toch ook bij haar blijven slapen of zij bij jou? Mjah, tenzij jullie in het weekend andere dingen te doen hebben zoals sport of werk ofzo. Dan wordt het verhaal weer anders... Najah, succes in ieder geval! :) (y)

ik werk zaterdags de hele dag (tot +/- 21u) dus ja, dat zal niet echt wat zijn... we kunnen elkaar alleen donderdags ff zien, en daar blijft het bij

enne bij haar blijven slapen is iets wat ik van mijn ouders niet snel zal mogen... had 7 maanden met een meidje en ben nooit bij haar blijven slapen...

bedankt voor je hulp alvast! (net als de rest natuurlijk)

Wat kanjou het nou schelen dat je ouders dat nit fijn zouden vinden? Ik mag zelfs al bij mijn vriendje slapen na een week dus ik vind het erg overdreen dat jij als jongen van 19 dat niet mag...
Bovendien zijn er zoveel mensen die een vriendje of vriendinnetje op afstand hebben bij wie het wel goed gaat... Als je maar genoeg om elkaar geeft!
Go for it :)

tja je moet nou ff uitzoeken wat JIJ wilt..
Niet omdat anderen zeggen wat je moet doen, maar wat JIJ wilt is belangrijk..
Denk je dat je verliefdheid voor dat meisje sterk genoeg is, kun je ertegen dat jullie elkaar weinig zien en weinig samen zullen zijn, dat je ver moet reizen..?
Of denk je dat je dat niet lang vol zult houden en wil je haar verder niet aan het lijntje houden..?
Dat moet je voor jezelf bepalen, dan pas kun je verder gaan..

Het is gewoon zo verdomde moeilijk... ene kant vind ik het een heel leuk meidje, maar door de afstand zullen we elkaar bijna nooit kunnen zien... maandag tm woensdag zitten we beiden met school, donderdag kan een paar uurtjes (2 of 3), en vrijdag + zaterdag moet ik werken, en ja, blijven slapen is geen optie, dus ik denk niet dat ik het zal moeten proberen, want het werkt niet...

ik wil iemand waarbij ik zo naar binnen kan lopen zeg maar... niet dat ik moet kijken of ik per se een hele dag vrij heb, maar waar ik ook gewoon ff snel langs kan gaan...

tja je zegt het zelf eigenlijk al een beetje..

Maar neem geen overhaaste beslissingen waar je later misschien spijt van zult krijgen!
Wil je bij voorbaat al verder niks meer omdat je denkt dat het niet zal werken? Of ben je gewoon niet verliefd genoeg..
Of wel verliefd, maar ziet de afstand niet zitten.. Of denk je dat er een kans is dat het misschien wel kan werken..?

Tja keuze ligt bij jou..
Ikzelf zou ook liever iemand hebben die dichterbij woonde en waar ik gewoon af en toe langs kan gaan.. dus ik zou het niet doen... Hoewel ik nu een vriend heb die studeert in Utrecht, 2 uur reizen hier vandaan.. door de week zie ik hem niet altijd (soms is hij een dag thuis) dus ik zie hem eik alleen op vrijdag, zaterdag en zondag, als hij weer thuis is... we proberen dan wel elke dag elkaar te zien.. en tot nu toe (7.5 maand) werkt het prima.. :)

Ben blij voor je dat het bij jou werkt...

maar ik ben heel bang dat ik dankzij mijn verleden hier in de omgeving een verkeerde naam heb opgebouwd, waar mensen me nog steeds mee confronteren en waar ze hun mening over mij op baseren (en dat is niet gunstig voor me zeg maar)...

Dan doe je het niet.

Ik heb zelf ook mijn twijfels wat relaties op afstand aangaat. Anderzijds zou ik er wel mee kunnen leven denk ik, als de afstand maar niet te groot is (uurtje reizen kan nog wel, maar het moet niet veel meer worden), zodat ik het weekend langs kan komen bijvoorbeeld.

Het moeilijkste is nog vertrouwen. Ik moet echt het idee hebben dat ze betrouwbaar is. Anders blijf ik twijfelen en me afvragen wat ze zoal uitspookt de rest van de week..

Maar goed, het is subjectief. Als jij het niet kan, begin er dan ook niet aan.

Hey,

denk zal nog ff laten weten hoe het nu afgelopen is... ik heb gister met haar gebeld en haar dit uitgelegd en zij zat in feite met hetzelfde probleem... we hebben besloten om gewoon vrienden te blijven...

ach ja, kan ik weer op zoek naar een meidje hiero in de buurt dat mij wil... tsja, net een naald in een hooiberg, of nog erger.

Goed om te horen dat jullie er samen uit gekomen zijn en dat ze je begreep.. :)
Ennuh je zult vast wel iemand vinden uiteindelijk, toch??
Niet de moed opgeven :)

Hoi!

mwah, of ik iemand zal vinden?! heb er het geloof niet echt in, ben toch niemand's type dus ja

tjaa met zo'n instelling maak je ook niet echt indruk op iemand..
Probeer niet zo onzeker over jezelf te zijn.. (ik snap dat het niet mogelijk is om van de een op de andere dag niet meer onzeker te zijn..)
Waarom zou jij dan juist niemands type zijn?!?

Tsja, dat zeggen meiden altijd als ze me afwijzen, zullen wel niet durven zeggen van "ROT OP SUKKEL!"