Verdwenen herinnering
 

Verdwenen herinnering

Ik voel me koud van binnen
langzaam vervaagd de herinnering
de herinnering aan jou
de gene waar ik van hou

langzaam vervaagt de herinnering
de herinnering aan de momenten
de momenten dat we samen gelukkig waren
ze vervagen

het is verleden tijd
wij zijn verleden tijd
de herinneringen vervagen, met de tijd
we zijn niets meer dan geschiedenis

ik wil je niet vergeten
maar je wordt verzwolgen door nieuwe herinneringen
het gevoel verdwijnt
verdwijnt door alle nieuwe dingen

langzaam verdwijn je uit mijn hoofd
langzaam verdwijn je uit mijn hart
langzaam verdwijn je uit mijn leven
langzaam laat ik je gaan…

Het is vervaagt http://forum.scholieren.com/wink.gif
Je hebt een duidelijke boodschap in het gedicht weergegeven, maar ik vind hem niet goed lopen.

Ik ben het met Anne eens.

Ben je nu op school?