nesi-tief
 

Het leven had zijn kleur verloren
Het was zwart, vol oppervlakkigheid

Geen rechte, strakke wegen
Maar moeilijk begaanbare paadjes
Moest je overgaan

Maar je bent er door gekomen
Hebt het allemaal doorstaan

Mijn leven heb je meegenomen
Maar jij sloeg af en liet mij gaan

Nu heb ik zelf het eind gevonden
Op mijn arm streek een vlinder neer


[Dit bericht is aangepast door Juliah (23-03-2002).]

Ik vind het hele gedicht mooi..Op het einde na. Dat snap ik niet.. (ik heb het dus over de allerlaatste zin..)

'k heb het, zoals bijna altijd, zelf moeten doen, zelf een opening moeten vinden om er uit te komen. Die heb ik gevonden; mijn vlinder. http://forum.scholieren.com/smile.gif Daar slaat die laatste zin dus op.

[Dit bericht is aangepast door Juliah (23-03-2002).]

helemaal mee eens.. die laatste zin pas niet (in mijn ogen) bij de rest van het gedicht.. maarverder errug mooi..

Post dan op psych, of span je een beetje in om het op een gedicht te doen lijken.

Joh, lul, wat denk je dat ik probeer? Als je het gedicht niet goed vindt zeg dat dan gewoon, niet op deze manier. Het gaat om het gedicht, daarna om de inhoud. Ik leg alleen de laatste zin uit. Houd je bek en reageer op het gedicht. En ga nou niet lopen miepen op feedback over 'psychologische gedichten' ed. Jouw reactie maakt dat er nou van. Reageer op het gedicht of reageer niet. Dank je wel.


[Dit bericht is aangepast door Juliah (23-03-2002).]