Tegen de wind in
 

Het laaste beetje zelf respect
met moeite afgeleerd
zon verdampt de druppels
huilend als een kind
blazend,
tegen de wind in

Raad de gedachten van de dood
en niemand zal u storen
rennen zult u
tegen alle leugens in
wij benemen u de adem
vloekend,
tegen de wind

Wij lopen allang niet meer
het pad dat u voor ons koos
uw behoeftes zijn mij
bekender dan mijn eigen
geen geluid komt uit uw keel
nu maken wij de regels
jagen zullen we u,
tegen de wind in

In hokjes stoppen ze ons
in hokjes zullen we blijven
in honderdduizend verschillende hokjes
zijn we
toch uiteindelijk allemaal het zelfde

als gedicht vind ik het niks. Ik ken het gevoel en dat maakt dat ik het wel intressant vind om te leven, maar ik kan er geen ritme in vinden.

*vindt het ook niet zoveel...