Bitter Is De Lucht
 

BITTER IS DE LUCHT

Uitgeademde lucht zindert niet weg
Niet ontsprongen uit dit lege glas
Dat ik daarnet niet nog vol goot
Als een eerste echte wolk voor jou

Zucht die daarnet nog iets betekende
Maar samen met een ongesproken gedachte
Als telepathie in slaap
Van mij naar jou verdween

Alleen, water, water zuivert mijn keel
(het neemt mij, het verdrinkt een deel)
Het smout de krop in mij
En dan sterft morgen, morgen
Opnieuw wat zucht, wat maakt het uit!
Uitgeademde zorgen

Groetjes, Dreampoet


[Dit bericht is aangepast door Dreampoet (01-04-2002).]

'Het smout de krop in mij'
die zin vind ik mysterieus.
verder is dit een mooi gedicht, Tom, hoewel het toch ergens ook een geval lijkt van door-de-bomen-het-bos-niet-meer-zien... hier en daar ietwat onsamenhangend... maar mooi. een Droomdicht van een Oneindiger :)

Grappig, mooi. Kan het zijn dat ie ergens op lijkt?, heb zo het gevoel dat ik hem al eens gezien heb.

Prachtig, vooral dit stukje:

echt super mooi.. echt waar

Nou, ik moet eerlijk zijn: het beeld van tijd die smelt, gebruikte ik al eens eerder. Maar toch in een andere context. Ben beetje verrasd dat jullie het mooi vinden, vond zelf dat er nog een beetje gesluiteld moet worden aan het ritme. Maar poëzie heeft geen definitie, en kan ook voortdurend veranderen, niet? :)
Bedankt voor de leuke reacties, allemaal :)
(wat een leuke vernieuwing trouwens van het forum, wou ik toch even kwijt ;))

Groetjes, Dreampoet

mooi
mooie laatste zin maakt het 'af'.

een paar keer lezen, dan wordt 't nog mooier!

jeps that's the dreampoet :D