Aanpassen...
 

Dit is een hypothetische vraag, met een voorbeeld, dus voor de duidelijkheid, ik zit er niet mee :p

Stel bv een vriend(in) of jouw vriend(in) wil dat je je bij bepaalde gelegenheden aanpast aan zijn levenssfeer. Even een voorbeeld betreft mijzelf. Ik kleed mij wat alternatief en draag ik een pentagram ('heksenster' vaak verward voor Satanaanbidders door mensen die er weinig tot niets vanaf weten). Stel mijn vriend vraagt mij gelieve mijn ster niet te dragen als we iets gaan doen met zijn vrienden. Maar mijn pentagram is een deel van mij, ik ben geen heks, maar draag die ster altijd, net als Christenen een kruisje dragen... Nu vraag ik me af: Wat zouden jullie doen?

Dus zouden jullie 'afstappen' van geloof, of je op die manier aanpassen, eigenlijk voor dat moment níet jezelf zijn? Of zou je geen rekening houden met die mensen en gewoon jezelf blijven?

Ik zou mezelf blijven, zou het idee hebben dat mijn vriend zich voor me schaamt als ie zoiets zou vragen... ik vind dat hij me moet accepteren zoals ik ben en dus kan ie zoiets niet van je verlangen vind ik... Doet ie dat niet, dan is dat zijn probleem en niet het mijne, toch?

Ik ga eigenlijk ervan uit dat mijn vriendin - als ik die zou hebben :/ - zich voor bepaalde gelegenheden anders kleedt.

Stel je bent op bezoek bij diens streng gelovige ouders? Moet je dan ook per sé dat pentagram dragen? Dat vind ik een beetje kinderachtig eigenlijk.

Ik zou me gewoon aanpassen, zolang het niet voortdurend van mij verlangt wordt. Bij je partner moet je wel jezelf kunnen zijn. De rest is een kwestie van respect.

Aanpassen is heel goed maar tot zekere mate. Als iemand van me vraagt dat ik iets heel dierbaars moet opgeven voor hem/haar dan doe ik dat echt niet. Je moet jezelf blijven en juist die personen om wie je veel geeft moeten dat respecteren en niet van je vragen zulke dingen op te geven.

Het is idd wel logisch als je je aanpast aan sommige situaties, als je bijvoorbeeld naar zijn ouders gaat ofzo, maar je moet wel jezelf kunnen zijn. Maar in dit geval zou ik het niet doen. Je zult misschien wel vaker met zijn vrienden contact hebben, dus lijkt ut me onlogisch als je je nou anders voordoet dan je bent. Het lijkt net alsof je vriend zich voor je schaamt tegenover zijn vrienden.

Ik zou het omhouden.. Als mijn vriend mij zou vragen mijn tongpiercing of neuspiercing eruit te halen dan zou ik dat ook niet doen.. het hoort gewoon een beetje bij mij..
Voor zijn vrienden zou ik het er iig niet uithalen, bijvoorbeeld een ketting ofzo, tja ik zou die dan best onder mn kleding willen dragen, dus onder je kraag doen ofzo, maar af doen dat niet, als ik zo'n ketting had waar ik echt aan gehecht zou zijn.

Als er een gelegenheid is, die voor hem echt mega belangrijk is en er zijn mensen die zoiets niet op prijs stellen dan zou ik best zo'n ketting af willen doen, en ik zou een onopvallend, extra klein knopje in mn neus willen doen en tja een onopvallende tongpiercing (geen opvallende kleuren dus..) dat zou ik wel willen doen, maar er echt helemaal uithalen niet denk ik..

Gelukkig vraagt hij me zulke dingen ook niet.. :) Maar vindt hij het allemaal wel geschikt.. :) Ik heb ook niet echt dingen altijd waar mensen geschokt door zouden kunnen zijn eigenlijk, hoogstens bepaalde kleding misschien, maar ook dat tegenwoordig niet meer zo..

Ik zou het er in ieder geval niet uithalen, hoogstens een beetje verbergen of minder opvallend maken, tenzij het echt super belangrijk voor hem moet zijn en hij het me echt smekend zou vrage.. :)

Ik vind dat als je een goed voorgeselecteerde partner hebt gevonden, dat het geen probleem hoeft te zijn, je bent er óf aan 'gewend', óf het heeft je nooit veel uitgemaakt omdat je voor je partner kiest, met alles erop en eraan, en haar/hem respecteert in zijn/haar keuzes.

Gewoon jezelf blijven, zou ik ook doen. Als je vriend/vriendin je niet accepteerd zoals je bent, zou ik als ik jou was snel wegwezen.