Zij
 

Haar fonkelende ogen
laten mijn hart stralen

In één ogenblik
toen ik naar haar keek
wist ik weer wat leven was

Haar stralende glimlach
laat mijn ogen fonkelen

Ik wilde me
in haar armen storten
maar het ging niet

Onmogelijk voel ik
liefde door mij stromen

Zoals de zon bloemen kleurt
Zo kleurde zij mijn leven

Voor heel, heel even

:)

'k vind het mooi. En lief, vrolijk en positief.

Ontroerend

Sarcastisch of niet?

Brrr

Mooi.. Alleen, zo jammer, denk ik, dat het maar voor 'heel, heel even was'..

:) jeps.

clichè alom, maar wat is nog niet gedaan?

Art-Choq, probeer het eens!

Art-choq is ook al gedaan.

Art choq is troep en idd ookal gedaan... het is trouwens de bedoeling dat je ON-topic reageert...

Wie is die zij toch, waar je telkens over schrijft? Verder opzich wat simpel, maar niet slecht...

splurt, splurt... splurt.....

Oke, kunnen we het nu weer over mijn gedicht hebben? Art-choc is en wordt al genoeg besproken, daar heb ik dit gedicht niet voor geschreven en gepost. Dank.
Gothic: een keer via msn, goed? :)

Die omgekeerde herhaling is erg mooi gevonden!
Verder ietwat cliché, maar dat heb je al snel bij dit soort gedichten

Vooral de laatste zin vond ik echt goed. Maakt het helemaal af.
Toch weet ik nu nog niet waarom je, je (volgens het gedicht)
Niet in haar armen kon storten. Om het maar even zo te zeggen.
Verder vond ik het een erg mooi gedicht.

Hij is lief inderdaad, spreekt me wel aan. Mooi schrijfseltje

Kus Kimry

*maar wie is inderdaad die 'zij-persoon' ;) *