Kaarsen
 

De kaarsen vullen het duister
door kou weg te branden.
Maar zo gauw vlammen doven
keert de koude duivel terug.
De lucht gaat weer verlangen
naar de warmte en het licht.

Jij vult mijn lege plekken
door jouw heerlijk warme lichaam te schenken.
Maar zo gauw jouw gedachten verdwijnen
keert die ontevredenheid terug.
Mijn geest gaat verlangen naar jouw beelden
en mijn lichaam naar jouw beminnen.

Dus steeds weer heb ik je nodig
om de geur van het leven te proeven.
Je moet me blijven vasthouden
zoals de kaars de warmte vasthoudt.
Want zo gauw ik aan je denk
wil ik liefhebben en doodgaan.