hazy day, oh come to me
 

once did I wander through strange nether lands
't was autumn I think on my head fell all rain
and the trees cast' gent'le their leaves in my hands
their palet so art that in awe I let lay
with remembrance of them still my hands are paint
wet moss' and full fungus fed life throught my nose
so despite of all colds did from freezing refrain
so day in the forrest at nature so close
such day in alone you know one of those

Ik zit een beetje te klungelen met de 'Spenserian stanza', het gaat nog niet heel erg geweldig, maar ik snap sommige Engelse woorden niet, helaas. Er volgt meer als ik het snap, het is mooi.

Komt het middeleeuwse er een beetje uit? Zou toepasselijk zijn.

Het komt er zo middeleeuws uit dat ik het zo nog een keer moet lezen om het te begrijpen. Reactie volgt dus nog wel. :)

Dit spreek me weer fantastisch aan ja (y)
Jouw woordgebruik is hier en daar wel weer wat onbegrijpelijk voor me maar ik heb hier alsnog de kans gekregen en prachtig beeld te vormen van je geheel. Ook het "thema" is er erg leuk in verwerkt.

Het middeleeuwse komt er voor mij persoonlijk zeer goed in uit, and I like it :)

Ik laat je verder je vrijheid maar ik blijf van mening dat als je hoofdletters zou gebruiken, en niet enkel bij I, je geheel mooier zou ogen en Nog wat steun biedt aan de lezer :p:o:D

De ironie is, dat middeleeuwse poëzie bijna altijd met hoofdletters geschreven is. Gooi het maar op dichterlijke koppigheid/vrijheid.

Voor de mensen die het interesseerd:

Spenserian Stanza:
The stanza consists of eight lines of iambic pentameter followed by a single alexandrine, a twelve-syllable iambic line. The final line typically has a caesura, or break, after the first three feet. The rhyme scheme of these lines is "ababbcbcc."

stanza: strofe
iambic: Bestaande uit constructies met tweelettergreepwoorden, eerste greep beklemtoond, tweede niet.
pentameter: Regel met daarin vijf constructies van 2 of 3 grepen.

Hieruit volg de "iambic pentameter".

alexandrine: Regel met 6 'ambic' constructies, een rust achter de derde.

NB: de term ' constructie' heb ik gebruikt als vertaling voor het woord 'foot', waar ik geen goede vertaling van kon vinden (Behalve: 'poot', wat regelrecht waanzinnig is, toch?). Het is een groep letters met 2 of drie lettergrepen.

Je gebruikt voor mij een iets te ingewikkelde vorm van Engels. Maar ik kon het na 2 keer lezen al wel snappen en je engelse woordkeus vind ik heel knap gevonden. Je opbouw ofwel rijmstructuur is best goed gevonden. Of niet natuurlijk, het lijkt er een beetje op of je r gewoon op los gerijmt bent. Maar dat is echt amper bij het lezen opgevallen.

Ik vond dit een goed gedicht en ga zeker meer van je lezen.

Als je dan toch van plan bent te lezen, mis dan de uitleg vooral.

Ghehe :D Je moet hem eens oplezen en echt gaan praten alsof je uit de middeleeuwen komt. Op dat moment komt het gedicht pas echt tot zijn recht en lijken de woorden ook niet meer zo willekeurig (leg bijv. klemtoon op laatste woord).

Leuk gedaan :)

Jamben horen het te zijn, klemtoon op laatste greep van de poot.

(wanneer gaat iedereen die tekst nou eens lezen????)

Beetje opgelaait door de bladertjes van de bomen?:p
....

Ik heb zo wel mijn bedenkingen er over, wat het zou kunnen betekenen, maar das slechts mijn interpretatie, wat bedoel JIJ precies met dit gedicht?, of moet ik daar zelf achter zien te komen;)?

Dit is gewoon een testje, of ik die ellendige Spenser een beetje begrepen had, het verhaal is ondergeschikt, maar als je er een betekenis aan toe wilt kennen, graag. :)