in een opwelling: voor de vergrijsden
 

kijk naar mijn traan, hij rolt om u
want het huidige hier en nu
huilt te weinig om uw lot

de markt, onze nieuwe God
heeft geen plaats voor u meneer, mevrouw
dus blijft u liever uw stoel maar trouw
blijf zitten en veroer u niet!
zorg dat niemand u zitten ziet

als u klaagt over uw eenzaamheid
is dat natuurlijk tot ieders grote spijt
we begrijpen dan dat u liever wilt gaan
achter uw geliefden aan
dag mevrouw, dag meneer
misschien zien we u daarboven nog een keer

het is maar beter voor u dat u gaat
en onze heilige markt verlaat
nu moet u niet denken dat u niet meetelt
maar u kost ons gewoon veel geld

nou we gaan er maar weer vandoor
we hebben niet zoveel tijd meer hoor
u spreekt niet meer onze taal
uw levenservaring vinden we een saai verhaal
maarja, zo is het leven
als u de samenleving niks meer hebt te geven

de samenleving waarvoor u hebt gestreden,
waarvoor u hebt gebeden en geleden,
waarvoor u leeft, tot op heden

want nu heeft de commercie alle macht
sorry dat ik stoor, maar ik geloof dat de dood u verwacht
dag mevrouw en meneer, slaap zacht!
--------------------

het nadeel van het schrijven in een opwelling is dat de rijm te gemakkelijk wordt, en dat je te lang doorzeurt. Wie heeft die ervaring ook?

"the bleeding obvious" noemen ze dat. Artistieke waarde toch nog redelijk, omdat de variatie in onderwerpen hier niet echt daverend is.

is dat dan ook een dichtstijl ofzo? of is dat gewoon een term voor hoe het niet moet.

Niet alles wat je niet begrijpt is een stroming, soms is het gewoon een fraas Engels.