familielid gestorven
 

het is de eerste keer dat er iemand uit mijn familie is gestorven..

mijn opa..

hoe gaan jullie ermee om??

ik heb een gedichtje voor hem geschreven..

Rode ogen,
Tranen van verdriet,
Dit had niet gemogen,
Het lijkt onwerkelijk, is het niet?

Onze opa, vader en man,
Heeft ons verlaten,
Iets wat ik niet begrijpen kan,
De hulp mocht niet meer baten.

Hij is nu verlost van pijn,
En zal in de hemel zijn,
Waar hij op ons zal wachten,
Alle dagen en alle nachten.

De heer zal voor opa zorgen,
Want hij heeft nu rust gekregen,
Hij is in ons hart geborgen,
En we zullen hem nooit meer vergeten.

Voor mijn lieve opa

Ik zal je missen,

gecondoleerd en sterkte voor heel de familie

gecondoleerd meis!
Heel veel sterkte!

En het gedichtje vind ik heel goed dat je dat zo hebt geschreven, kan je je in uiten..

Ik heb zelf nog nooit een sterftegeval meegemaakt in mijn omgeving, opa's en oma's leven nog enzo..
Ik kan me dus ook niet zo goed voorstellen hoe dat is.. Maar ik ga er wel van uit dat ik het daar moeilijk mee zal hebben!
(ben sowieso best wel een *snuf*-persoontje.. :o )

damn.. meis.. gecondoleert..

Ik vind het een heel mooi gedicht.
Zelf heb ik vorig jaar mijn opa verloren en weet dus wat het is :(. Heb toeno ok gedichten geschreven om het te "verwerken" voor een lange tijd...

Ey meis.. sterkte he!!!

kuzz

ik heb nog nooit een familielid verloren of ben naar een begravenis geweest...t zal heus wel een keer gebeuren :(

Gecondoleerd en sterkte met het verwerken van dit verlies. Tis altijd erg pijnlijk als je iemand verliest om wie je veel geeft dus neem je tijd om dat te verwerken op ene manier die prettig is voor jou.

Ik heb nu 3 mensen in de familie verloren. Als eerste mijn opa (vader van mijn moeder). Hem mocht ik heel graag net als mijn oma (moeder van mijn moeder, die leeft gelukkig nog). Hij was zwak van gezondheid en was weer opgenomen in het ziekenhuis. Ook al voelde ik me te oud om een tekening voor hem te maken (was toen 16) heb het toch gedaan omdat hij dat zo leuk vond om te krijgen. Eenmaal in het ziekenhuis was hij overleden. Dat had ik niet verwacht en was helemaal van de kaart. De tekening is met hem verbrand... Nu twee jaar later moet ik soms nog opeens huilen. Vooral nu omdat ik nu dus weer aan hem denk. Ik mis hem nog steeds heel erg.
Vorig jaar ben ik mijn oom (broer van mijn vader) verloren aan kanker. Ik schrok heel erg toen ik hem zag. Ontzettend vermagerd en kreeg er nachtmerries van..Ook vond ik het moeilijk voor mijn vader. Ook al huilde hij niet en hield hij zich groot ik weet dat het hem veel pijn doet. Het was ook erg om te zien. Mijn vader lijkt qua gezicht enzo heel erg op hem en zijn kinderen zeiden dan jij bent net mijn papa. echt heel emotioneel. het was ook zo raar dat je hem amper een jaar daarvoor in kracht van zijn leven zag en nu boem weg...Ook hem mis ik wel..niet zo erg als mijn opa want mijn oom zag ik niet zo vaak, maar hij was wel mijn leukste oom. Ik ben ook erg blij dat ik hem niet herinner zoals hij is gestorven maar zoals hij was.
Dit jaar ben ik mijn opa verloren aan vaders kant. Het klinkt hard maar daar heb ik geen moeite mee. Ik had amper een band met hem. Hij was ook al 92 en had geen zin meer dus vind ik het maar beter zo. Ik ben zelfs niet eens op zijn begravenis geweest omdat ik toen een vakantie had staan en geen zin had die te annuleren omdat ik zelf erg aan rust en vakantie toe was.

Mooi gedichtje... :(
Ik heb zelf nog nooit een familielid verloren... ik zie er echt tegenop dat er iets met m'n oma gebeurt, ze is een soort tweede moeder voor mij... :S
Heel veel sterkte

Liefs,

Alicia

gecondoleerd


---> Psy

heej ari heeel veeel sterkte maar dat wist je al... je kan altijd even langs komen he xxxx and

Gecondoleerd..
zal 'm idd daarheen verplaatsen....

Ach, volgens mij is nog niet zo lang geleden een neef van me overleden. Boeiend, ik kende hem toch niet .. en zo is dat met het grootste deel van de familie :o

Bij mijn ouders en zusje zou ik het minder leuk vinden.

Heej. Om te beginnen natuurlijk gecondoleerd met het verlies van je opa. Ik weet niet hoe het gegaan is, maar het is altijd vreselijk om een familielid kwijt te raken. Zelf heb ik al m'n opa's en oma's en zelfs m'n vader al verloren, maar elke keer blijft het natuurlijk moeilijk. Was je opa ziek? En oud? Niet dat het dan wel "mag", maar toen mijn oma van 83 rustig in haar slaap doodging, vond ik dat ergens ook wel fijn voor haar. Misschien ook een steun voor jou? Heel veel sterkte de komende tijd. xx mamo

jezus en als je hem nie goed kent dan boeit het nie lekker orrr

Rouw jij om elke overledene? Er sterven dagelijks duizenden mensen.

Ik kende hem niet. Of het dan mijn neef of Wim Kok is, boeit me erg weinig. Tuurlijk uit ik het thuis niet zo, omdat ze het immers zielig voor hem vinden. De jongen was zijn hele leven doodziek .. spierziekte oid.

Maar ik hoef er dus niet mee om te gaan. Ik kende hem niet. Persoonlijk vond ik de dood van mijn hond veel erger :(

Gecondoleerd en sterkte enzo...

Mijn opa van moederskant is deze zomer overleden, we hadden net de tenten op gezet, dan schrik je wel even... Mijn oma van vaderskant is vorig jaar december overleden, en vlak daarvoor ook al de opa van mijn vriend.
Als klap op de vuurpijl, toen we net weer op vakantie waren, kregen we het bericht dat mijn opa van vaderskant met een zware beroerte in het ziekenhuis was opgenomen... Gelukkig gaat het met hem weer wat beter maar hij is al oud en zo... 89...

Maar goed ik heb dus niet zo'n beste zomer gehad...

Krummeltje

Gecondoleerd meis :(
Ik heb zelf mijn moeder 17 dagen geleden verloren,
en hoe ik ermee omga?
Mja, niet eigenlijk, ik heb geen tips oid voor je.
Sorry..
*knuffol* en ehm, ja, heel veel sterkte..

Veel sterkte meis!!!
Vind het heel erg voor je!!

Mijn moeder is Vorig jaar overleden.....
Het is zwaar....En moeilijk....
Maar mijn leventje gaat ook gewoon door...
Hoe hard het mischien ook klinkt!!
Er zullen nog veel meer zulke momenten komen!!

Heel veel sterkte....

Groetjes+Kusjes van mij Jacqueline

bedankt voor jullie reacties...

veel sterkte allemaal en gecondoleerd iedereen. ook al is het beetje aan de late kant...