wanhopig verliefd op een turkse jongen en hij op mij!
 

Hey allemaal, ik voel me al een tijdje best wel klote omdat de jongen waarop ik verliefd ben niks met nederlandse meisjes mag hebben. Hij is turks en z'n ouders zijn heel streng.
Hij is ook gek op mij en hij wil wel stiekem met elkaar afspreken maar ik weet niet of ik dat wel moet doen.
Hij heeft hier heel veel turkse vrienden en kennissen die ons al vaker samen hebben gezien, dus ik denk dat dat toch niet werkt.
Alles wordt gelijk doorverteld aan zijn familie.
Ik hoor wel vaak dat turkse jongens nederlandse meisjes misbruiken omdat ze zo makkelijk zijn. Maar ik ben zeker niet makkelijk met hem geweest en hij vind me nog steeds leuk.
Laatst stond ik bijvoorbeeld met m'n neef te praten, die hij niet kende, en hij had dat gezien en ging helemaal door het lint omdat hij dacht dat die jongen me probeerde te versieren.
Ik weet nu echt niet wat ik moet doen, ik ben nog nooit zo gek op een jongen geweest, maar ik wil altijd wel leuk contact met m'n vriend z'n ouders, en dat zit er denk ik niet echt in.
Maar ik zou graag wat advies krijgen van mensen die ons niet kennen, want familie en vrienden hebben er toch al hun eigen ideeen over. Misschien dat er ook wat turkse jongens en meisjes zijn die me advies kunnen geven.

Tja er is denk ik weinig wat jij eraan kunt doen, hij zal erover moeten praten met zn ouders.. Maar dat is denk ik echt niet makkelijk, die cultuur is gewoon heel anders dan de onze.. Dus ik denk dat het voor hem heel moeilijk zal worden om zijn ouders ervan te overtuigen dat hij jou leuk vindt en dat hij voor zichzelf kan beslissen.. zeker als zijn ouders streng zijn..
Tja als die ouders er anders over denken, dus als zij vinden dat zij wel een vrouw voor hem zullen zoeken enzo dan denk ik dat het heel lastig voor jullie kan worden.
Tja dat is best wel lastig, met zo'n andere cultuur en andere ideeen... :(

Ik weet wat dat ik er weinig aan kan doen, maar het is wel zeer irritant dat ik niet normaal met zijn ouders kan praten. Hij kan er zelf ook niet over praten met z'n ouders want ze willen echt per se dat ie wat met een islamitisch meisje krijgt. En op zich zijn ze helemaal niet zulke streng gelovige moslims, maar het gaat hun er gewoon om dat hun zoon niks met een nederlands meisje mag hebben, ookal is hij er nog zo gelukkig mee.

tja dan houdt het op ben ik bang.. Want als die ouders weten dat jij met hun zoon omgaat, en 'meer' zou willen van m, dan zullen ze je toch angstvallig benaderen denk ik zo, en dan is het nog maar de vraag of ze je eigenlijk wel willen ontmoeten..
Misschien dat als 'gewone vriendin' van hun zoon het wel kan.. maarja..
Wel jammer dat die cultuur zo anders is en dat die ouders perse een islamitisch meisje willen voor hem..

wat een flauwekul.
Zijn ouders willen dat hij een islamitisch meisje neemt, dat slaat nou nergens op.
Ze moeten zich aanpassen, waarom wonen ze anders in Nederland toch, en dan kun je als turkse jongen makkelijk verliefd worden op een nederlands meisje, ook logisch toch, is ook te verwachten,hij moet het zelf weten toch wie hij neemt.

Ik ben zelf ook turks.. dus weet hoe het is. Mijn ouders hebben liever ook dat ik met een turkse jongen ga trouwen enzo.. en dat ik een turkse vriend krijg. Maar daar moet je gewoon schijt aan hebben. Als ik een ned jongen of surinaams of weet ik veel wat voor een echt leuk vind, en hij mij ook.. dan zou me echt niks van mijn ouders aantrekken. Want ik vind het nergens op slaan dat je alleen maar met mensen uit hetzelfde land mag hebben.
Je ouders zullen er wel aan moeten wennen, en dat zullen ze ook wel doen. Als ze echt van je houden dan... dan willen ze toch dat JIJ gelukkig bent? Ik zou er gewoon voor gaan!

Ja, het gaat om zijn ouders he? Mijn ouders vinden het wel goed, zij hebben ook wel zoiets van; is die jongen wel goed voor m'n dochter, maar nu ze 'm hebben ontmoet weten ze dat ie me echt leuk vindt. En IK wil er wel voor gaan, maar z'n ouders zijn zo moeilijk en ik ben gewend dat je heel goed met je schoonouders omgaat, dus dat is wel heel jammer.

Misschien moet je gewoon afwachten. Misschien denken ze wel negatief over je.. maar jij moet juist laten zien dat je dat niet bent. En als zij ervan overtuigd zijn dat je een goed mens bent, denk ik dat ze het niet zo erg zullen vinden.
De ouders moeten er denk ik eerst een beetje aan wennen.