hoe krijg ik mijn vertrouwen terug?
 

ik heb een beetje slechte ervaringen met vriendjes. ik ben een keer ontzettend gebruikt door een jongen en mijn laatse vriend heeft het een paar maanden geleden uitgemaakt omdat hij niet meer van me hield. dit kwam voor mij als een complete verrasssing en ik had het gevoel of iemand de grond onder me weg trok. ik heb nu een andere jongen leren kennen die ik graag mag maar ik ben heel bang om iets voor hem te gaan voelen omdat ik dan weer gekwets of afgewezen kan worden. we gaan wel naar de film zaterdag maar ik durf niet te laten merken dat ik hem echt leuk vind. we hebbben vorig weekeind gezoen en hij weet dus wel dat ik m aantrekkelijk vind. hoe moet ik dit nu aanpakken zonder bang te hoeven zijn dat ie me gebruikt? ik wil m heel graag vertrouwen omdat hij volgens mij heel lief is maar ja

even kort samengevat, hoe pak ik dit aan zonder mezelf pijn te (laten) doen? iemand tips of herkenning?

kus marijn

Vertel het hem gewoon wat je hebt meegemaakt en probeer het gewoon....Er bestaan echt wel 'goede' jongens...
Je hebt al met hem gezoend en je gaat met hem naar de bios, dat betekent volgens mij dat ie je wel ziet zitten...
Probeer het gewoon...
Iedereen is anders....

suc6

1.
Vertrouwen krijg je niet zomaar terug, het groeit.

2.
Als je een relatie aangaat, moet je ook bereid zijn gekwetst te worden. Er bestaat namelijk geen garantie.

tja... inderdaad, je vertrouwen krijg je echt niet zomaar terug. dat moet weer groeien. als je deze jongen echt leuk vindt, kan je het proberen. k kan je alleen wel vertellen dat je vertrouwen heel moeizaam terug komt en je daarvoor echt een vriend nodig hebt die hartstikke gek op je is en dat ook iedere dag laat merken... en dat is echt moeizaam hoor...

Gewoon vertrouwen... kwetst ie jou weer, tsja ga je gewoon weer verder... en op een gegeven moment kom je bij die jongen die jou nooit (opzetttelijk) zal kwetsen... maar ja, of je dat wil... wie zal het zeggen... rare wezens die vrouwen :p ;)

Ja, Snow agreez. Ik was ook heel erg bang om iets te beginnen met mijn huidige vriendin, bang om weer gekwetst te worden. Vervolgens heb ik haar gewoon verteld dat ik bang was en toen dat er uit was, was het voor mij een stuk makkelijker. Voor de rest moet het inderdaad gewoon groeien, eenvoudiger kan ik het helaas niet maken... :(

tnks ik ga t proberen. ik verwachte ook niet dat er iemand met een kant en klare oplossing zou komen maar soms is het fijn om te horen dat er ook nog mensen zijn die er wel vertrouwen in hebben en begrijpen waar t over gaat

Mwa..soms kan het met één enkele zin terugkomen hoor. ;)


Anyway: relax! Je bent 17, je hoeft niet per sé morgen een vriendje te hebben. Doe alles rustig aan.
Zorg eerst dat je de ander ook daadwerkelijk iets kan geven van jezelf, anders storm je al snel een inhoudloze relatie in - en dat kan niet je bedoeling zijn.

neej was ik niet van plan. ik hoef ook niet morgen een vriendje maar het was meer dat ik bang ben om mezelf nog een keer helemaal te geven, dat heb ik nu maar dat heb ik over een paar maanden ook nog wel. snappie?

ik zou gewoon zeggen: ga ervoor.
als je hem echt graag ziet (wat je nog niet weet, maar je bent dan ook nog maar aan je eerste date toe, 't is niet dat je al een relatie hebt ofzo), neem je het risico toch gewoon...
als je dat risico nemen er niet voor over hebt, dan wil dat gewoon zeggen dat hij niet je ware is...



( useless reply, i know... )





xxx

Zelfvertrouwen is een instelling, geen bezit.

Ik heb hetzelfde, alleen vertrouw ik sowieso niemand.
Ik heb besloten dat ik tijdens een relatie gewoon bij de dag ga leven en niet meer vanaf het begin al ga denken aan op welke lullige manier hij me zal dumpen.
Dus komt hij over alsof hij het meent, maak het hem dan niet al te makkelijk, maar ook niet te moeilijk.
Als hij echt z'n best voor je wil doen, dan moet je gewoon veel lol met hem maken en leuke dingen gaan doen, lekker verliefd worden en wat er in de toekomst gebeurt dat zie je dan wel weer.
Zorg dat hij vooral degene is die initiatief neemt (vooral in het begin dan)....dat jij dus niet achter hem aanloopt maar eerder andersom. Anders dan kan je niet zien of hij je echt leuk vindt, omdat hij je dan gewoon al "heeft".

Ookal kwetst hij je over een tijd, je komt er altijd weer overheen, van fouten leer je. Denk terug aan je exen en leer daarvan, probeer op die manier te voorkomen dat je dingen niet aan ziet komen.

suc6 :)
Alicia

Sadist. Die arme jongen wordt daar waarschijnlijk alleen maar onzeker van.

Je moet open en eerlijk met elkaar omgaan. Geen rare fratsen uithalen, want daar komt meestal alleen maar ellende van.

Sja, je kan gewoon niet verwachten niet gekwetst te worden, geen pijn te worden gedaan. Want dat blijft altijd, je hele leven door gebeuren...

Dus die garantie is er gewoon niet..

Jij moet zelf sterk worden en groeien om je niet meer te laten kwetsen als het ware. Verder zijn er zeker een heleboel jongens waarvan de gevoelens wel oprecht zijn, en die jou niet zullen willen kwetsen. Maar dit is nooit een garantie dat zij dit niet zullen doen, gewoon niet met opzet.

Laat je gevoel je leiden. Als je hem echt leuk vind, groeit er wel wat uit, en kun je met hem praten over wat er is gebeurd en je angsten.

En ja, misschien wordt je weer gekwetst. En dan? Ja, je vertrouwen heb je toch al niet meer toch? Ik bedoel.. daar kom je ook weer overheen.. Om te vinden wat je zoekt zul je toch risico's moeten nemen en eventuele gevolgen moeten dragen, uiteindelijk kom je er altijd weer bovenop en zal het je alleen maar sterker maken.

Het is toch niet goed om jezelf meteen aan iemand te geven en als een hondje achter iemand aan te gaan lopen...?
Dan kan hij je net zo goed niet écht leuk vinden, maar denken "hey, dit is wel lekker makkelijk zo".
Als iemand moeite voor je doet dan vindt hij je blijkbaar specialer.

Zou je dat uit jezelf doen dan? :confused:

Dat doen genoeg mensen, zelfs zonder dat ze het zelf doorhebben wanneer ze iemand leuk vinden.
Het kunnen kleine dingen zijn, waardoor de ander al kan weten van "ik heb haar toch al".

Je moet eigenlijk gewoon gebruik maken van die onzekerheid. Je moet de volgende laten denken dat je iets eigenlijk niet durft, maar omdat je hem zo bijzonder vind het toch doet. Geloof me dat vind hij prachtig.

@Alicia:

Als je zo gaat doen van: je moet maar super veel moeite voor mij doen, dan heb je juist kans dat hij zijn interesse verliest. Als een meid het bij zou doen, zou ik zo iets hebben, die moet mij toch niet. Toch zonde als je daardoor een leuke relatie misloopt.

-Desecrator

Nee, niet op die manier..
Wel een beetje subtiel natuurlijk :D
En dan verliezen jongens die je echt leuk vinden hun interesse niet hoor.

Ik bedoel gewoon kleine dingen...hij vraagt jou de eerste keren mee uit. In plaats van dat jij steeds naar hem toe gaat om af te spreken.
Hij belt, in plaats van dat jij hem elke dag loopt te bellen. Zo kun je ook meteen zien hoe vaak hij ongeveer behoefte heeft om je te spreken. Als je dan daarna hem gaat bellen, weet je hoe vaak je ongeveer kan bellen.

Verder ben ik op dat gebied niet zo geëmancipeerd.
Ik vind ook dat de jongen het initiatief van de eerste zoen(en) moet nemen enzo.

Ja, noem me maar raar ofzo :p

Kleine tegenvaller echter als de jongen in beginsel ook een afwachtende houding aanneemt :d :p

Totdat hij het op een gegeven moment niet meer aankan, maar dat is een ander verhaal..

Ik mis een topic?

En daar ga je bij iemand zoals ik al de mist in. Ik zou in het begin zelf weinig bellen, bang om al snel een stalker gevonden te worden.


Ook dat kan weer verkeerd uitpakken, bij mij zou je dan dus echt heel lang kunnen wachten.

-Desecrator

Bij mij ook. Ik wil niet opdringerig zijn in het begin. Pas als de wanhoop toeneemt en ik het idee heb dat ik nu wel iets mag ondernemen / vragen, verleg ik mijn grenzen. Probleem is alleen dat ik het dan blijf doen, totdat ik écht overdrijf.

Zie het schuingedrukte. Hij is in overleg verwijderd. Meer uitspraken doen we daar ook niet over :)

idd. als mijn vriendin niet het initiatief genomen had, zou het nog weleens lang geduurd kunnen hebben :D :( :rolleyes: