automaticamente
 

zwetende, in elkaar verstrengelde lichamen
de belichaming van hetgeen
je kwetsbaarder maakt dan ooit

men kan gekscherend doen
men kan schuine moppen vertellen
men kan pochen
opgeblazen buiten proporties
het wapen van de hedendaagse media

maar het is zoveel meer
zo tegenstrijdig
de scheidingslijn tussen mooi en lelijk
was nog nooit zo dun
ja... ik hou van haar

Hmmm, ik weet echt totaal niet wat ik van dit gedicht vind. Aan de ene kant denk ik, ja mooi, andere, nee spreekt me niet aan.

Beetje vreemd, dus onthoudt me nu nog van commentaar

Kimry

misschien moet je het ooit nog voelen... je bent nog in de bloei van je leven, geniet van de zelf destructieve momenten, de zwartgalligheid die het leven je te bieden heeft en val in liefde en pleur minstens net zo hard weer op je bek...
oh ja... waarom toch commentaar als je je daarvan wilt onthouden ... ? I am a bit confused, maar ja... om het even