Kerstdiner met 4...
 

Terwijl ik starend uit het raam kijk,
Gaan er woorden aan me voorbij,
Beelden verschijnen in gedachten,
Een huiskamer, en daarin staat zij.

Het is weer kerst, en het is koud,
Maar de sfeer is warm genoeg,
Het was echt fantastisch toen,
Je gaf me de liefde die ik vroeg.

Nu is het anders, we zijn met 4,
Gezellig eten we kerstdiner,
Het is sfeervol en liefdevol,
Hopelijk maak ik het nog mee…


(soort dagdroom/gedachtengang uit de vakantie)

Ik hou hier niet van, dat lijkt van die productie-dichterij...je HOEFT niet hoor...

Heb je enig idee waarom het zo geforceerd overkomt? Want ik schrijf als er woorden komen, ik schrijf niet om te schrijven, maar om m'n gevoelens te uiten... en omdat ik het leuk vind beelden te beschrijven...

:rolleyes:

Ik heb wel betere gedichten van je gelezen inderdaad, maar zo'n reactie hoeft dan ook weer niet. Je gevoelens heb je goed geuit. :)

Amen to that...

Ik vond hem ook mooi