let me give the world to you
 

Jouw ogen
huilen mijn tranen
omdat ik aan het gooien blijf
met jouw gevoel

Je verwachtte de wereld
op zijn kop van mij..

Mijn wereld binnenstebuiten
gekeerd gegooid geschreeuwd
ik sta niet meer binnen
hangend aan een draad

Smeltend ijzer druipend
op die kop van mij..

Mijn ogen zijn gevuld met jou
bij mijn laatste hoop
zie ik vol onzet
mijn leven is gehuld in jou

Al verwacht jij de wereld goddelijk
zonder mij..

Er staan woorden, opzich leuk om te lezen, maar het blijven worden, het wordt geen gevoel, geen beeld, het mist iets...

De eerste strofe is werkelijk top. De rest van het gedicht hangt er niet ver onder, maar ik vond het bovenste stukje echt goed.

mooi