Levend Latijn
 

Heb je moeite met het vertalen van Latijn? Ben je het beu om steeds te moeten zoeken naar persoonsvormen, onderwerpen en wat al niet meer. Vertaal je graag van links naar rechts, woord voor woord? Dan ben je hier aan het goede adres!! Op deze site krijg je uitleg over de zogenaamde dynamische analyse (van links naar rechts vertalen). Toegepast op een paar Romeinse schrijvers maar ook op het nieuws van vandaag in het Latijn. Ga naar http://proto.thinkquest.nl/~klb073 en zie of je hier iets mee kunt.

Ik vind het slecht, en ik ben het eigenlijk niet zo eens met de site. Ok bij korte zinnen, kan je het misschien toepassen, maar het gaat zo vaak niet op. Neem bijv de gedichten van Vergilius, daar staan de woorden die bij elkaar horen voor en achteraan de regel... en bij andere teksten heb je veel te veel bijstellingen om het zo te kunnen vertalen...

Waarom leer je anders op school om te beginnen met hoofdwerkwoord en dan onderwerp? Zullen ze heus wel overnagedacht hebben. Wij hebben mensen die idd zo vertalen, die komen er gewoonweg niet uit...

*offtopic*

"Ook hebben we een aantal afbeeldingen gelinkt vanuit NRC
Handelsblad. Deze afbeeldingen worden iedere keer als je on-line bent opgehaald op de NRC-site."

M.a.w. de server van de NRC site wordt elke keer belast als iemand op jullie site komt.

"We bieden deze service aan omdat we vinden dat je niet afhankelijk moet zijn van een internetverbinding als je iets wilt leren. En dit zou eigenlijk voor veel meer materiaal op internet moeten gelden ..."

Het klinkt een beetje tegenstrijdig. Als men jullie site wilt bezoeken dan moeten ze ten eerste wel internet hebben en ten tweede is het mogelijk om hele internetpagina's te downloaden en ze dan offline te bekijken.

Verder zegt me de site nog niet veel; ik heb alleen maar makkelijke versies van Livius gelezen.

Gothic
Misschien dat hun methode ook bruikbaar is, maar mij lijkt "eerst onderwerp en persoonsvorm zoeken" inderdaad makkelijker, omdat je dan meer overzicht hebt.

Voordat ik echt de functies van de verschillende woorden heb, ga ik de zin meestal eerst in stukjes delen (dan heb ik meer overzicht), en dan de persoonsvorm + onderwerp.

Toevallig kwam ik vandaag met gr een zin die over 5 regels stond. Toen heb ik eerst alle woorden vertaald, functie opgeschreven zodat ik beetje overzicht had... Zo doe ik het met latijn ook, en dan probeer ik eerst de hoofdzin te vertalen, of gewoon proberen de participium vormen te vertalen als bijzinnen, tot ik de hoofdzin tegenkom...


Wat ik trouwens ook een nadeel vind is dat ze de taal verneuken... ze verzinnen nieuwe woorden en dat is zonde, de dode taal blijft niet meer puur zo...

Volgens mij is het toch echt beter (vooral bij lange zinnen), om gewoon bij de pv. te beginnen, dan het onderwerp te zoeken, kijken of de pv. overgankelijk is, evt. Lv. zoeken enz...

Ten eerste de opmerking dat deze manier van vertalen niet als de manier van vertalen gepresenteerd wordt, maar als een alternatief naast de alom bekende zoek-de-pv-dan-het-onderwerp-methode. Natuurlijk is deze manier van vertalen niet voor elke schrijver geschikt. Vergilius is een goed voorbeeld van een schrijver die je niet woord voor woord kunt vertalen, tenzij je de grammatica zeer goed beheerst!! De door ons gekozen schrijvers (en er zijn er echt nog wel meer) zijn prima op deze manier aan te pakken. Wat betreft het 'verneuken' van het Latijn: we veranderen niets, maar dan ook niets aan al het moois dat ooit geschreven is. We proberen alleen iets extra's te bieden dat actueel is, bekend is, waardoor je bij het vertalen merkt dat je houvast hebt aan dat bekend zijn van de inhoud. Tot slot een vraag: docenten presenteren dan wel de zoek-de-pv-methode (waar ongetwijfeld zeer goed over is nagedacht), maar wie van die docenten houdt zichzelf 'braaf' aan die methode bij het vertalen en waarom?

Omdat het doeltreffender en bij langere zinnen sneller is?

Je bedoelt dit ongetwijfeld als een retorische vraag: dat doet namelijk geen enkele docent, volgens mij, en dat geeft meteen de beperkte bruikbaarheid van de dynalyse op school aan. De dynamische analyse - volgens mij de methode die iedere vlotte LEZER van willekeurig welke tekst toepast - veronderstelt namelijk een grote hoeveelheid parate, automatisch beschikbare kennis van te verwachten en mogelijke vormen en constructies, die van leerlingen niet verwacht mag worden. Ik zie dus niet zoveel in de dynalyse als methode van tekstbegrip. Wel is de woord-voor-woord aanpak achteraf handig om te ontdekken waarom de schrijver de woorden in de door hem gekozen volgorde heeft gezet.

De docenten kennen de teksten die ze doen met een klas uit hun hoofd, dus ja, die kunnen dat op die manier, als je een KT-docent om hulp vraagt, die een ander jaar lesgeeft, dan doet die dat netjes op de 'normale' manier...