wat doen jullie als je tranen voelt komen?
 

wat doen jullie als je tranen voelt komen?
Zodat die tranen geen kans meer hebben,of je je op iets anders focust ofzo.
Ik heb bv de neiging om mij eens flink af te matten met joggen,gezond,afleiding...hoewel je dan nog kunt denken...
kan tips echt wel gebruiken :(

Ik zet gewoon een muur neer. Het nadeel hiervan is dat de muur een tijdje blijft staan en je dus dagenlang kan overkomen als een depressieve ijspegel.
Het voordeel is dat je niet hoeft te huilen. Dat bewaar je dan voor later. (2 jaar verder: brul snif snotter brul)

mijn tweede manier is alles wat in me opkomt opschrijven.
Later gooi ik het papiertje weg.

huil gewoon eens lekker uit. was daarna je gezicht goed, maak jezelf zoals jij jezelf mooi vindt en zet daarbij leuke muziek op, bel een vriendin en ga naar de bios of iets anders leuks doen, skaten, uitgaan, winkelen, wat dan ook.
succes/sterkte!

Ik heb nooit echt dat ik moet huilen om wat dr in mijn omgeving gebeurt ofzo...kweenie, nog niet iets écht ergs meegemaakt ofzo. Maar ik heb de laatste tijd steeds meer en meer dat ik moet huilen van mooie films of muziek ofzo.....tis niet dat ik daar iets tegen ga doen ofzo. Ff slikken af en toe, maar is wel heel vreemd dat ik dat de laatste maand steeds meer heb :confused:

idd aan iets anders proberen te denken

dat zei mijn moeder ook altijd :D


neej, ik zou gaan fietsen ofso of skeleren o.i.d.
in iedergeval even uitwaaien
of gewoon uithuilen
of heel hard de muziek opzetten

Dit lijkt me eerlijk gezegd meer een topic voor het psychologieforum.

als ik ze voel komen laat ik ze ook komen :S

muziek hard aanzetten en water drinken...
dan zakt et vanzelf weg meestal

Meestal naar mn kamer gaan. Schrijven, en daarna komen ze toch wel :P
Eerst was ik vaak bij mn ex, maarja, die boeit het nu toch niet of ik nu okay ben of niet. Ging ik daarheen altyd, gewoon ff knuffelen.

Niets, ik kan toch niet huilen.

Weinig... Ik slik het in tot ik alleen ben. Ik ben niet zo'n huilig typje, ik spaar altijd alles op totdat er iets gebeurd dat op zich niet zo erg is, maar wel de druppel is die de emmer doet overlopen... dan zoek ik ergens een plek waar ik alleen ben, voel me heel zielig voor een halfuurtje en dan kan ik weer een maand of wat vooruit :D

Pak de oorzaak aan, in plaats van het weg te stoppen door te gaan sporten ofzo.

ik kan niet meer huilen :/

lijkt mij ook.

L&G--> Psychologie

Opkroppen tot dat ik barst
Ik haat huilen :rolleyes: :o

Hmm.. ik ga altijd wat drinken, dan denk ik aan iets anders, heb ik afleiding en hoef ik niet meer te huilen..
Maar wanneer het zo opkomt, heb ik weer het 'geluk' dat mijn linkeroog niet huilt (vroeger eens mijn oog behoorlijk verneukt, daardoor is ook de traanleider beschadigd) daarom kan ik makkelijk mijn rechterkant afwenden, waardoor te tranen niet opvallen.

Relativeren .. en als dat niet lukt: boos worden :D :o

Als ik tranen voel komen laat ik ze stromen. Als daar op dat moment zelf geen mogelijkheid toe is dan creëer ik die mogelijkheid (ga eventjes naar de wc, naar huis of iets dergelijks).

Huilen.

Ik voel nooit tranen opkomen... k kan om de een of andere reden niet huilen... als ik pijn voel verstijf ik als het ware... dan sluit ik mijn gevoelens uit en ga ik heel bot doen...
k Wou dat ik eens kon huilen..

Ja dat zou ook weleens goed voor mij zijn.. ik heb vrijdag welgeteld een traantje gelaten en de rest zit nu achter tralies.. vanmiddag wou ik nog janken (niks aan de hand hoor, ik zak alleen door de grond van de keelpijn enzo).

Hmm nou ik heb gisternacht mijn vriendje aan de telefoon gehad... kw as nogal gekwetst door iets wat hij had gedaan en k heb echt gehuild enzow... Opzich niet leuk, maar voelde wel fijn dat ik me niet in hoefde te houden

Huilen?? :confused:

Ik kan er totaal niet mee omgaan. Echt totaal niet. Ik ga wel huilen, maar alleen als ik alleen ben. Er zit dan van alles in me, maar ik weet niet hoe het er uit moet.

Ik krop het op, wend me af, doe alsof er niets is. dan stapelt het zich allemaal op en op een gegeven moment dan barst de bom om iets heel kleins, een kutcijfer of zo. En dan heeft iedereen zoiets van: "Moet je daar nou om huilen??"

Ach jaa...