Zacht zand
 

Een vriendschap zo zacht
Als de knuffel die je me gaf
Met m’n gezicht tegen de vacht
Dwalen mijn gedachten af

Ik zie ons zitten in het zachte zand
Ik hoor het ruisen van de zee
We zitten hand in hand
Niemand, alleen wij twee

Onze schaduwen worden langer
We worden ingehaald door de zon

laatste 2 zinnen zijn 'goed', iig origineel en wel leuk, de rest is te gerijmd en te cliché...