....
 

Waarom spelen kleine tegenslagen zo'n overheersende rol in mijn nietige leventje?
Onrust speelt me parten... het drijft me tot wanhoop en de daar omtreffende daden omheen.
Ik zou willen zijn als de takken die door de wind gestreeld worden, niets meer niets minder...
Mijn hoofd loopt over... irrationele gevoelens/gedachten nemen de overhand, ik handel ernaar....
Waarom die onzekerheid, die onrust, die ommezwaai van de ene heftige emotie naar de andere?
Er zijn zoveel dingen die onafgemaakt blijven, sommige verwijnen uit het hart

Gebruik een een normale titel

ten eerste: aan je titel mankeert niets

ten tweede: dit lijkt mij meer een mooi stukje stukje proza dan poezie.

hopelijk blijven kleine tegenslagen ook klein want dan zou alles opeens in het licht van lotsbestemming moeten worden gezien, in grote context.

Doc is een FB, en die kan titels aanpassen, denk je niet dat hij dat heeft moeten doen, en daarom erbij zet, dat hij normale titels moet gebruiken?

ik heb de titel al lang aangepast...'Kleine Tegenslagen' heb ik er neergezet...duh :p

wat stond er eerst dan?
kan me niet herinneren wat ik heb neergezet?
sorry als ie te wazig was, waarschijnlijk was ik dat tentijde van het schrijven ook...

kusje

deze vind ik veel mooier...
dat komt door de precisie waarmee je jezelf uitdrukt...
een zelfbewustzijn waar je door wordt neergeslagen...

liefs...