schoon en saai
 

ff n paar gedichtjes geschreven onder schooltijd,ik had ineens weer eens inspiratie


tijd

de minuten verglijden als uren voorbij
is dit wat ik wil of is dit zoals gij
zei, een veel te moment dat verglijd voorbij
als gelde een eeuwigheid in mij

de eentonigheid van het even
de saaiheid van zonet, zoeven
alles glijd uiteindelijk voorbij
als gelde een eiwigheid in mij

schoon wit

het blad als sneeuw zo wit is zo schoon als kan
zal het vergaan zo blijft er dan
een herrinnering aan t pure wit
dat zat al aan de onderkant

gemaakt door de natuur
zo schoon zo wit zo puur
een contrast met de bovenkant van t blad
groezelig en groen

Ik vind ze beide niet goed. De tweede ietsje beter omdat ie iets logischer lijkt dan de eerste maar ook nauwelijks de moeite waard, sorry dat ik het zeg.

Het taalgebruik klopt niet.

>verglijden als uren voorbij
In verglijden zit al voorbij..

het is voorbij glijden of verglijden.. de combi kan niet.

Leest zwaar ongemakkelijk omdat er op veel plekken komma's missen.

ook deze zin:

>het blad als sneeuw zo wit is zo schoon als kan
is vrij moeilijk te begrijpen.

xxx-jes

ik weet dat ze moeilijk te begrijpen zijn maar dat hoort er gewoon bij nu, ik kna er nix aan doen