Hoe begint een depressie?
 

Hmjah... Morgan is weer eens nieuwsgierig, vandaar deze vraag.

Hoe begint een depressie? Voel je je gewoon opeens helemaal klote, of zak je geleidelijk in een dal? Kun je het herkennen, als je het al eens mee hebt gemaakt, zodat je al kan voorspellen dat je over een poosje in een gigantische dip zit?

Ik denk dat het langzaam afzakt, meestal met 1 of meerdere problemen of plotselinge (negatieve) veranderingen...

Wat nou geleidelijk? Vrijdag 13 augustus 1999 om 4 uur smiddags. :(

Daar bestaat geen standaard antwoord op.

Neej.. bij de een is het: it all adds up.
En bij mij was het meer dat ik een paar weken lang na bepaalde gebeurtenissen in shock heb rondgelopen, en toen kwam opeens het besef toen ik mijn huis weer zag.. ik kon niet meer op mn benen staan.. en dat was dus vrijdagmiddag 13 augustus 1999 om 4 uur.. ieder jaar vier ik dat dat weer langer geleden is.

En mocht 13 augustus nog eens op een vrijdag vallen en is het ook nog eens kankerlijk lekker weer, dan lig ik ergens in de kelder met de deur op slot, ingerold in een slaapzak.

Ok, vertel dan gewoon eigen ervaringen, voor zover je die hebt.

Mja, ik ben meegesleepd in de depressie (s) van mn moeder..Zij was manisch depressief (ze miste een stof in haar hersens)
Voornamelijk door haar, omdat zij altijd al heel veel invloed op me had, maar ook door een aantal gebeurtenissen die ik heb meegemaakt. Misn heeft erfelijkheid een rol gespeeld, maar daar ben ik niet zeker van.
Mja, bij mij is het langzaam begonnen,
ik kon/mocht mijn gevoelens niet uiten, en bleef daardoor vrij lang ermee rondlopen.
Op een gegeven moment trok ik het niet meer,
en werd ik vrij depressief.
Ik heb ook wel zo mijn betere periodes gehad,
maar nooit echt van; nu kan ik mezelf gelukkig voelen..
Ik voel het wel een beetje aankomen als het weer echt erg word,
dan krijg ik van te voren toch alweer hetzelfde gevoel.

Bij mij was het zo dat ik steeds minder deed.. kwam de deur niet meer uit, geen hobbies meer, geen sport meer, en dan ga je je steeds kutter voelen.. en daardoor wil je ook nergens meer heen. Echt een soort van cirkel die doorbroken moet worden.

Daar ging ook vanalles aan vooraf...