niet willen/kunnen binden: als vrijgezel door het leven
 

Is het mogelijk om je leven lang vrijgezel te zijn?
Omdat je het moeilijk hebt in het binden met iemand, omdat je het moeilijk hebt mee te draaien in de liefde die zo mooi lijkt te zijn. Omdat de liefde die er is zo vals schijnt te zijn...

dat is niet mogelijk denk ik... dr zal toch wel iemand wezen waar je toch voor zal vallen??

tenzij je ervoor kiest heel oppervlakkig met iedereen om te gaan en zodanig niet gehecht raakt aan mensen en ook niet de mogelijkheid bestaat verliefd te raken op iemand.

Ik denk niet dat het een keuze is. Misschien enerzijds wel omdat het vervelend is om in een relatie vast te zitten wanneer je toch niet verliefd bent. Ik haak altijd af na een korte tijd. Keer op keer en nochtans dat wil ik niet. Relaties niet kunnen onderhouden is uiteindelijk voorgoed alleen blijven...

Ik ken iemand die zo leeft. Zonder dat-ie het wil/gewild heeft. Is inmiddels 50 jaar oud.

Ja het gebeurt, zoals ook mijn tante. Maar ik denk toch dat je er na een lange tijd trauma's (om grof te zeggen) aan overhoudt..

Dat is niet grof, dat is gewoon waar. Die man is zwaar ongelukkig, net als iedereen die in die situatie zou zitten.

Ik ben al heel m,n leven vrijgezel en waarom weet ik niet eigenlijk ..ik ben niet lelijk ben . Ben denk niet boeiend genoeg.

m,n enigste hobby,s zijn Moshing/Hardcore show/gitaar spelen en dat vinden meiden denk niet intressant genoeg.

Ik zal heus nog wel is een vriendin krijgen ( hoop ik ) But Till Then ...FUCKING MOSH!

Je hele leven zeg je, maar je bent nog jong, er kan nog zoveel gebeuren. Ik was pas de eerste maal verliefd toen ik 18 was.
Ik heb gewoonweg een blijvend gevoel dat het altijd fout loopt. Ik kàn me niet binden en dat is erg.
Ik voel me er niet bepaald slecht bij, het is geen dipje waarin ik zit, het is enerzijds een keuze maar anderzijds ook een onzekerheid. Ik begrijp gewoon mezelf niet, dat ik wil maar niet kan liefhebben.

Ik zou het zeker wel kunnen maar ik ben gewoon niet iemand die snel een praatje maakt ..omdat ik tja bang ben voor the unknow zeg maar.

Als je ervoor weg blijft lopen: ja.

Klinkt me bekend in de oren. Ik ben ook iemand die niet makkelijk zomaar een gesprek met iemand begint of gaande houdt, en mede omdat ik bang ben afgewezen te worden. Hoewel het wel minder is geworden naarmate ik ouder werd, is het nog niet genoeg minder geworden (blijkbaar) :(

tja ik weet hoe het is man ..zondag zag ik ook een leuke meid wat echt 100% m,n type was maar goed .. naar haar toe lopen en een praatje maken ..Hoe graag ik het ook wil..Het lukt me gewoon niet om over die angst heen te komen.

Sja, ik ben hard op weg. Als ik op deze manier doorga leef ik m'n leven voor anderen. Maar goed, daar is op zich ook niks mis mee.

Heeft iemand nog tips over hoe je over die angst heen kan komen?

alles wat je doet in het leven is een keuze. bewust of onbewust.

helemaal mee eens..

tsja, ik kan me niet voorstellen dat iemand zo bewust wil leven, ik weet niet of je daar echt bewust voor kiest... Maar als het je gebeurt, dat je straks oud bent en dat je nog steeds alleen blijkt te zijn.. Ik kan me niet voorstellen dat mensen dat echt zouden willen en er bewust voor kiezen zo te leven.. maar dat gebeurt je denk ik.. hoewel je dan wel een enigzins gekozen hebt om je niet aan iemand te binden..

Maar iig ik zou zo niet kunnen leven, zoals ik er nu tegen aan kijk, ik zou me dan zooooo eenzaam voelen, natuurlijk heb je wel vrienden en familie, maar dat is toch anders dan iemand met wie je de rest van je leven doorbrengt samen.. IK denk dat ik dat later wel nodig heb, want ik hou er niet van om alleen te zijn, heb het liefste gewoon een paar mensen om me heen..

Nee echt bewust kies ik daar niet voor, het is zoals Mennuz zegt, enerzijds wil ik het wel en wil de jongen om wie ik geef misschien ook iets proberen, maar kan ik het niet. Ik heb genoeg de mogelijkheid om een relatie aan te gaan maar ik kan het gewoon niet. Het is ingewikkeld en chaotisch hoe ik in elkaar zit, dat is al iets wat ik over mezelf weet :D

Is verliefd worden op iemand een keuze denk je?
(leg me eens uit wat voor jou een onbewuste keuze is, want ik kan me daar niets bij voorstellen..)

Ik zou nog een keer goed ademhalen voordat het zelfmedelijden-peil tot je kruin stijgt en je erin verdrinkt.


Geldt voor iedereen die denkt/verwacht zijn hele leven vrijgezel te zijn in dit topic

verliefd worden is een onbewuste keuze. ervaringen in het leven zorgen ervoor dat je onbewust eigenschappen in mensen zoekt die je zeer waardeert of leer waarderen. Bijvoorbeeld vertrouwelijk, zorgzaam, spontaan etc. Echt alles is een keuze. Als je meer bewust bent van jezelf en je omgeving zul je zien dat alles niet moeilijk hoeft te zijn.

Het niet kunnen binden met iemand ervaar ik als het niet willen binden omdat ik dan bang ben gekwetst te worden. Maarja leven betekent vallen en opstaan. En als de liefde vals schijnt te zijn, is de persoon waarmee je bent wel de juiste? In relaties hoor je eerlijk te zijn, tegen je partner en vooral tegen jezelf.

Toch is het zo dat meisjes schijnen te vallen op jongens die in hun eigen verdriet omkomen :D

ik kan me ook voor geen meter binden... ik wil niet dat mensen te dicht bij me komen (geestelijk bedoel ik dan)

achjoh, al zou je nooit echt verliefd worden, zolang je maar gek met jezelf bent, een ander kun je altijd kwijt raken, jezelf niet (als dat eenmaal gebeurt merk je het niet meer ;)).
oke, ik ben dan wel nog maar 17, en er kan nog van alles gebeuren, maar ik hoef ECHT geen vaste relatie waarmee ik over de 'toekomst' zou denken.. lijkt me echt heeeelemaal niks.
ik heb liever een aantal mensen waarmee ik goed op kan schieten of gek mee ben dan dat ik aan iemand vast zou zitten..
zie mezelf ook nog geen 40-jarige moeder zijn ofzo :S liever dat ik dan nog veel reis en veel onderneem/mensen ontmoet enzo, wanneer ik zo'n gewoon leven krijg ga ik liever dood.. (dat denk ik nu he ;) don't blame me als ik over 20 jaar toch zo'n 40-jarige moeder ben :))
je hoeft niet oppervlakkig met elkaar om te gaan om nooit een relatie met iemand te hebben. en al wordt ik verliefd. na een jaar is dat toch zeker wel weer over en wil ik weer verder..

Anst heb ik niet om me te binden maar wel geen drang ernaar. Vrienden is wat je moet hebben (geven meer liefde dan je wel beseft). Voor een antwoord op je vraag: Ik denk dus wel dat zoiest moet lukken. Probeer is te antwoorden op de vraag, waarom niet? Groeten

Het is leuk om jullie reacties te lezen, bedankt allemaal. Ik merk dat er nog mensen zijn die denken als ik. Mennuz, het is net als jou, ik snap er ook niks van. En utopian me, ik heb ook liever mensen om me heen met wie ik af en toe eens weg ga dan me met 1 bepaald iemand te binden. Liefde is voor de een meer weggelegd dan voor de ander. Maar ik vroeg me gewoon af of dat zo kan blijven duren, ik voel me er nu wel goed bij maar later? Ik heb graag verandering, ik denk dat dit de hoofdreden is van mij niet te willen binden. Twee jaar geleden had ik gemakkelijk een vriendje en liet ik me vrij vlug meeslepen in kalverliefdes, nu denk ik er helemaal anders over.
Hoh ja ik maak me er veel te druk om, waarom zou ik klagen eigenlijk :rolleyes:

Dan had ik al lang een vriendin .. gaat niet echt op :/

*doet zijn best positiever te zijn*

Niet dat het lukt ofzo :rolleyes:

Ik ken het ook, tja dat komt door een fout verleden. Maar ik vind dat niet bepaald erg of vervelend. Je moet gewoon jezelf zijn en bij de een voel je je waarsch beter dan bij de ander. Ik heb eens een vriend gehad bij wie ik me bijzonder goed voelde, zonder hem goed te kennen, het was geen liefde maar aantrekking. Ik denk dat als je dat eens voelt, automatisch die klote angst verdwijnt...

Ik kan je wel gelijk geven maar je begrijpt me verkeerd. Ik heb geen zelfmedelijden. Ik vroeg me enkel iets af. Ik voel me niet slecht met dit leven nu.

je heb wel gelijk over dat je je niet echt slecht voelt ofzow, maar toch alleen als je eraan denkt mis je iets. . . maar het lijkt verre van bereik

dit komt me namelijk wel erg bekent voor :(

ben nogal gevoelig als het om liefde gaat , slechte relaties achter de rug hebben laten nogal een litteken achter :(

heb ook geen gevoel meer dat ik me nog kan binden tot iemand , de bekende zin 'nooit meer van iemand kunnen houden' kan welleens werkelijk zijn

gvd :( hopelijk verander ik nog een keer :o

jij ook ladyx misschien te weinig vertrouwen door vroegererelaties ?

ik begin me af te vragen of ik ooit wel iemand zal vinden waar ik mee kan trouwen en samen wonen!
ik heb nu bijna een jaar een vriend, en ik ben dus niet bang om me te binden. maar samen wonen?? trouwen?? voor altijd bij elkaar?? en nooit meer andere jongens zoenen?? het begin is juist zo leuk en zo spannend! dat is het allerleukste van een relatie.
ik ben iemand die mega veel liefde, aandacht maar vooral spanning nodig heeft( en dan bedoel ik niet de spanning van de ruzie)
zou er iemand bestaan die me dat kan bieden en dan wel voor mijn hele leven???
mijn vriendje van nu weet het niet, maar ik zie het echt niet zitten om ooit met ham samen te wonen...


Lastig maar volgens mij kan het best dat je altijd als vrijgezel door het leven gaat, voor altijd.
maar bedenk wel dat we nu een beetje in de leeftijd zitten van het uitgaan, partners zoeken, zoenen nou ja j snapt 't wel
en dat gaat ooit over volgens mij kijkt mijn moeder dus echt niet meer naar mooie mannen en al helemaal niet met hte idee van zoenen erbij.................
eigenlijk wel saai!!!
daar kan ik dus niet tegen....


IEMAND DIE VOLDOET AAN MIJN EISEN????

Ik zal wel me hele leven vrijgezel wezen en ook weinig vrienden hebben. Ik sluit me af voor anderen, ik zorg ervoor dat ze me emotioneel niet kunnen bereiken. Zijn maar enkele mensen die t toch lukt. En via inet is t heel gemakkelijk om een muur te bouwen, je hebt t dan allemaal zelf in de hand. Zodra iemand te close word zet ik me dan af, zoek iets uit aan die persoon waarop ik me er op afzet. Niemand is perfect dus dat werkt altijd.

Ik denk dat het heel goed mogelijk is.

WAAA, dit komt me echt zeer bekend voor...
Alleen is het bij mij misschien toch iets anders. Ik word juist best snel verliefd... alleen ga ik, als ik iets met iemand heb, heel snel twijfelen. Ik word ook bijna panisch van stelletjes die 24 uur per dag bij elkaar zijn. Ik wil mn eigen dingen blijven doen, uitgaan met mn vriendinnen enzo. Na een tijdje vraag ik me dan af of ik wel 'normaal' ben. Als ik om me heen kijk, zie ik namelijk allemaal verliefde mensen die constant bij elkaar willen zijn. Dat wil ik juist niet. Ik vind het natuurlijk superleuk om hem te zien, maar ik hecht veel waarde aan mn vrijheid. Maargoed, vaak komt het er dan op neer dat ik vind dat ik het maar beter uit kan maken. Ik kan me niet aan iemand binden...

Is dat jouw keuze dan, kies je daarvoor of zou je het helemaal anders willen?

Ik kan mezelf toch niet 100% veranderen dus ik heb niet bepaald een keuze. Ik heb het wel geprobeerd maar zijn wie je werkelijk niet bent werkt ook niet. Als ik wel een hekel heb ergens aan is het wel faken.

Weet je ook waarom je dat doet?

Verlatingsangst.

Aan angsten kan men werken. Vind je niet?

Om er aan te werken moet je je openstellen, en als je je openstelt ben je bang om gekwetst te worden en dat wil je juist nou weer niet omdat je bang bent om verlaten te worden. Tis nogal een vicieus cirkeltje. Maar je hoort mij er niet al te veel over klagen.

In contrast met het algemene gedachtengoed is angst een bondgenoot.

Het is gezond en normaal om angst te bezitten. Dom is het echter dingen te laten uit angst.

Je hebt een keuze. Je kunt jezelf laten beperken door je eigen angst of je kunt elke stap die je onderneemt als een uitdaging zien jezelf te beteren, je grenzen te verleggen.

Het hoort bij het leven om gekwetst te worden. Sterker nog: je moet nare ervaringen opdoen om ermee te leren omgaan. Het is allemaal een onderdeel van een proces dat een ieder ondergaat, namelijk zelfontplooiing.

Ik denk wel, dat het zou kunnen... maar dan moet je wel een erge vorm van een angst hebben. Dat die angst om mensen dichtbij te laten, je leven overheerst.

Ik ben nu, naar wat vage relaties ook redelijk bang om weer een nieuwe relatie aan te gaan, gewoon te bang dat alles weer fout gaat en ik weer helemaal messed up ben.

Och, ik ben al 3 jaar vrijgezel en ben van plan dat nog een lange tijd te blijven ook. Natuurlijk verken ik de markt wel zo nu en dan, maar met mijn hoge standaarden kan je ook niet anders dan vrijgezel zijn: géén breezerchicks, huppelkutjes, hoertjes, sletjes, kakkers, extremisten een of andere kant op, of streng opgevoedde allochtonen (hoor áltijd verhalen dat het bij streng opgevoedde allochtonen erg moeilijk is een relatie te behouden).. EN dan blijven alleen de meiden over die al een relatie hebben of gewoonweg érg lelijk zijn.

Maarja, ik vind 't wel best zo. Scheelt me geld, tijd én moeite. Best wel een economische oplossing ook :D

edit: Oeps, topic was al helemaal offtopic gegaan. Nouja.

En heb al die ervaringen ook al opgedaan en me lering er uit getrokken. Kan jouw, een buitenstaander, niet uitleggen hoe het allemaal voor mijzelf in elkaar steekt.

Jouw keus.

Bah, ben net terug van het uitgaan .. wat een zootje ongeregeld.

ik ben nou Nog NOOIT benadert door een meid...hoe dat kom snap ik gewoon niet ..zelf op iemand af stappen doe ik gewoon niet ..dus ik denk dat ik wel voor eeuwig vrijgezel blijf.

Hoe klote ik het ook vind klinken . . .

Dat zou best wel kunnen, maar ik vind het dan ook geen minpunt want heb er veel uit geleerd. Ik neem het allemaal niet meer zo zwaar op. Als het nu wat minder lukt, of als ik nu geen zin heb in een relatie of geen zin meer heb verliefd te zijn, dan kan dat best zijn dat dit veranderd na een bepaalde tijd. Bij jou ook, de toekomst is zo onvoorspelbaar. Mijn visie over alles is ook helemaal veranderd ten opzichte van vorig jaar. Het kan best zijn dat ik door wil gaan als vrijgezel, het kan ook zijn dat alles plots veranderd.