bleek als ijs
 

>uit het boek: Ik heb je zoveel te vertellen, van John Marsden<

Bleek als ijs liep je mij voorbij
ik vroeg me af wat je voelde
en wachtte in de wisseltijd
of je op een dag niet smelten zou

Ik dacht dat ijs zou smelten met de warmte,
maar er waren dingen die ik niet wist
de zon kan bij de buitenste lagen
maar de diepste sneeuw bereikt ze niet

Soms lijkt de winter wel jaren
de zomer lijkt soms heel ver weg
maar telkens word de winter zomer
zo zeker als de nacht weer dag

wat een mooi taalgebruik... ik ga dat boek misschien wel lezen
mooie gedachte dat alles ook weer goedkomt, heb je gloed gelezen? dat boek geeft een mooie kijk op vriendschap
ciao

Mag ik vragen wat je precies mooi vindt aan dit gedicht? (ik vind het mooi hoor :))

uhm, nee ik heb gloed niet gelezen, misschien maar eens doen :)

en wat ik zo mooi vind
nou het is een soort van *zoek t goede woord* symbolisch ofzo?
je hoort vaak dat mensen een masker op hebben en dat ze die alleen voor goede vrienden af doen, maar ik denk dat iedereen wel iets in zich heeft wat alleen van jou is, en dat deel bereikt de zon niet
zoiets :)
en natuurlijk mooi taalgebruik :)