onze vriendin heeft waarschijnlijk een eetstoornis, wat kunnen wij doen?
 

hallo,
we denken dat ze een eetstoornis heeft, ze eet niet goed, of heel veel of haast niets, ze telt overal de calorien van en walgt van zichzelf als ze "te veel" heeft gegeten, dan wil ze alles weer uitspugen, gelukkig lukt haar dat niet. Maar daar wordt ze juist nog bozer van, we maken ons echt veel zorgen om haar, wat kunnen wij doen om haar te helpen? en is dit echt een eetstoornis?

of het echt een eetstoornis is ,kunnen wij niet zeggen.(al lijkt het daar wel erg op)
het beste is rustig met je vriendin te gaan praten ,laten zien waar ze mee bezig is en de gevolgen daarvan. een goede site om informatie te vinden is ; http://www.sabn.nl

succes ermee !

michelle

[Dit bericht is aangepast door Darkcat (06-11-2001).]

Probeer haar rustig als je alleen met haar bent op een 'goed moment' duidelijk te maken dat jullie je zorgen om haar maken. Leg daarbij niet de nadruk op dat ze moet eten, of zus of zo wel/niet moet doen, maar alleen op t feit dat jullie gewoon zien dat het niet goed met haar gaat en dat ze niet lekker in haar vel zit. Als ze ontkent geef dan niet zomaar op en blijf wel een beetje doorvragen.. Laat haar in ieder geval weten dat jullie haar niet 'raar' of 'achterlijk' ofzo vinden, maar dat jullie het alleen supershit voor haar vinden dat ze zich blijkbaar zo *&# voelt en dat als ze de behoefte heeft ergens met jullie over te praten, dat ze altijd bij jullie terecht kan en jullie altijd voor haar klaar zullen staan.
Veel suc6 ermee!!

ja, dankjewel.. we hebben met d'r gepraat alleen ik denk niet dat we er veel mee zijn opgeschoten, ze is nu vooral boos op ons denk ik, ze heeft er spijt van dat ze ons iets heeft verteld... maar iig bedankt!

Ik denk niet dat ze echt 'boos' is, ik denk (dénk!) dat ze zich alleen een beetje 'gesnapt' voelt, dat ze zich 'schaamt' voor haar 'rare gedrag' en dat ze bang is dat jullie druk op haar uit gaan oefenen om meer te gaan eten ed...
Keep on trying zou k zeggen en laat r niet vallen!!!!!!

Ik zou zo inderdaad niet kunnen zeggen of dit een eetstoornis is. Maar het feit dat ze er zo erg mee bezig is, zegt eigenlijk wel dat er iets mis is. Ik denk ook niet dat ze boos is. Ze wil waarschijnlijk liever niet dat andere zich met haar eetgedrag gaan bemoeien en schaamt zich er ook voor.

Ik wil wel zeggen dat ik het hartikke fijn vind te lezen dat jullie je best voor haar doen, want waarschijnlijk voelt ze zich hartstikke k*t. En niemand kiest ervoor om zo geobsedeerd te zijn door wel/niet eten.

Vraag ook door. Het kan ook zijn dat er nog andere dingen meespelen. Soms kan iemand zich zo met eten bezig houden, omdat ze aan iets anders liever niet denken. Blijf bij haar, ze waardeert het echt.

En als het echt ernstig wordt (ik vind het nu eigenlijk al best erg) twijfel dan niet om iemand anders in te lichten die er meer verstand van heeft. Want je kan er maar beter zo snel mogelijk bij zijn. Anders is de weg naar een normaal eetpatroon alleen maar zwaarder en langer.
Natuurlijk zal ze dat niet op prijs stellen, maar uiteindelijk zal ze jullie dankbaar zijn.

In ieder geval veel succes!

O ja, begin zelf ook niet teveel over eten.Iedereen heeft het tegenwoordig wel eens over lijnen, maar houdt die verhalen als je bij haar bent maar even voor jezelf.

xxx

ej, bedankt allemaal, ze heeft ons gezegd dat ze het niet weer zal doen, we vertrouwen haar dus hopen dat ut goed komt. Maar we zullen het wel in de gaten blijven houden iig allemaal bedankt

Euu..je kunt zoiets over het algemeen niet zomaar ff 'niet meer doen'.. Zoiets (eetstoornis) zit gewoon behoorlijk diep en dat krijg je er met een simpel praatje echt niet uit hoor..!

En ik kan je één ding vertellen; vertrouw mensen met een eetstoornis nooit..! Waarmee ik niet wil zeggen dat je ze niet moet vertrouwen met zaken wat betreft 'vertrouwensproblemen' ed, maar met wat ze vertellen over hun eetgedrag..!

Ik zou t maar goed in de gaten houden(lees:in de gaten houden -/- controleren!; dat werkt alleen maar averechts!) als ik jullie was en mocht je zien dat t mis loopt roep dan echt op tijd hulp in, want hoe eerder je erbij bent, hoe makkelijker je ervanaf komt! Jullie vriendin zal daar waarschijnlijk dan niet blij mee zijn, maar later zal ze dan zelf ook wel inzien dat t echt nodig was!

Ik ga inderdaad met Sanne mee! Geloof me, als je een eetstoornis hebt ben je zo ongelooflijk goed in het verzinnen van smoesjes en het maken van beloftes. Al dat om maar te zorgen dat andere mensen zich geen zorgen om je maken. (lees: zich er mee gaan bemoeien)

Weten haar ouders er al vanaf?!?

Sterkte, en doorzetten he? Want soms zal ze tegen je liegen of boos worden, vat dat dan niet persoonlijk op. Zo bedoeld ze het niet!

jezus, dit slaat dus helemaal NERGENS op, als zij tegen ons zegt dat ze het niet meer doet, geloven wij haar. En er staat toch ook dat we haar in de gaten houden? maar niet te erg controleren dus, of erop letten. Kijk, daarvoor ben je vriendin, om iemand te VERTROUWEN weet je wat dat woord inhoudt?? ik hoop voor je van wel. Het betekent iig niet dat je iemand gaat argwanen. En wat als haar ouders het niet zouden weten? moeten wij het ze dan gaan vertellen? kom op man.. dan maak je het alleen maar erger. en ze zal neit tegen ons liegen enzo. Ook geen loze beloftes maken, als zij zegt dat ze het niet meer doet, geloven we haar.

ow ja nog even dit, Tuurlijk kan je op ons bericht reageren, daarvoor staat het hier maar denk dan even na voor je iets oordeelt. Weet je wanneer ze zou gaan liegen? als we geen goeie vriendinnen van haar zoue zijn. Dan zou ze liegen, maar tegen ons niet dat weet ik zeker, als ze verder in het proces zou zitten, zou het ook nog kunnen. Maar dat is helemaal niet zo, heb je niet gelezen dat we denken dat ze een eetstoornis heeft? dat het helemaal niet zeker is.
Sorry, ik wordt gewoon ontzettend pissed als ik dat berichtje lees,

Het slaat wel degelijk ergens op wat die meisjes zeggen! Je vraagt om hulp, en ze weten waar ze het over hebben, ze zien het van de andere kant als jij, zoals die vriendin van je dus. Ze weten dus wat ze zeggen, hoe zo iemand in mekaar zit en denkt. Over het algemeen dan. 'k zou er iig over nadenken wat ze zeggen, het iig niet zonder meer verwerpen als onzin.

Dat weten ze dondersgoed, daarom zeggen ze het je ook. Als ze werkelijk een eetstoornis heeft dan kunnen jullie nog zulke goede vriendinnen zijn, dat doet er op dat punt weinig toe.

Kijk uit voor je oordeelt. Zoals ik al een paar keer zei, ze weten waar ze het over hebben. Ik jammer genoeg ook.

ej, het is helemaal niet eens zeker dat ze een eetstoornis heeft, daarom hebben we dat berichtje ook geplaatst. om erachter te komen of het zo is, en wat we eraan kunnen doen. Daar willen we advies op, en niet van die domme dingen als dat je mensen met een eetstoornis niet kan vertrouwen. Daar vragen we toch helemaal niet om?!?!

Om erachter te komen óf het zo is zal je behoorlijk veel doorzettingsvermogen moeten hebben.. En daar staat dat 'vertrouwen' dus níet los van, dat heeft er zeker mee te maken!!!
En ik denk dat het zinloos is om hier verder over te discussieren, maar mensen met een eetstoornis zíjn niet te vertrouwen op dat punt!!! Dat is geen belediging voor jullie/jullie vriendin, het is alleen maar een waarschuwing.
Ik probeer alleen maar advies te geven hoor, moeten jullie niet gelijk kwaad worden!!!
En het is helemaal niet zo dat ik jullie vriendin als 'niet te vertrouwen' wil bestempelen of dat ik denk dat zij jullie niet vetrouwt, maar geloof me, als ze echt een eetstoornis heeft... Mensen met een eetstoornis zijn de grootse liegers en bedriegers WAT BETREFT HUN EETPROBLEEM!

Misschien dat dit voor jullie dus blijkbaar heel lullig overkomt, maar please believe me, ik spreek uit ervaring(en niet alleen namens mezelf, maar ook namens aaaaaaaaaaaal die anderen http://forum.scholieren.com/frown.gif )!!!!

xxxjz Sanne

Dat is het advies... Stel dat ze een eetstoornis heeft, dan is dat het beste advies dat ze je kunnen geven. Lees anders es wat boeken over bv. anorexia en boulimia, misschien wordt het je dan een stuk duidelijker. Of kijk ff op http://www.sabn.nl , daar zul je ook zien staan dat mensen die een eetstoornis hebben dit vaak heeeeeeeeeeeeeeeeeel erg lang voor alles en iedereen (dus OOK voor hun allerallerbeste vrienden, zelfs voor hun familie, en daar leven ze toch mee in 1 huis) verborgen kunnen houden. Waarom zou het dan opeens bij jou vriendin anders zijn? Ik betwijfel dat zij opeens een sterk uitzonderings geval is en dat ze jullie in het beginstadium zal vertellen, als ze een eetstoornis heeft dan zit het (jammer genoeg) zo nou eenmaal niet in mekaar. MEnsen met een eetstoornis schamen zich daarvoor, plus dat ze niet meer willen eten, als ze er met iemand over praten dan gaat die ze misschien verplichten wel te eten en dat willen ze niet. Ik raad je aan eerst wat meer te lezen er over voordat je zegt 'doe niet zo dom' oid tegen mensen die een (zeer) goed bedoelde reply geven.

Het is geen gebrek aan vertrouwen in jou, het is schaamte en angst. Als je het ziet als gebrek aan vertrouwen...denk dat die vriendin zich dan eerder in de steek gelaten voelt, omdat ze dan ook jullie niet meer heeft. Wees er voor haar, en blijf er voor haar zijn, maar geloof zoals Sanne zegt alsjeblieft niet alles wat je ze je op eetgebied verteld, want als ze werkelijk een eetstoornis heeft dan zal dit lang niet altijd kloppen.

[Dit bericht is aangepast door Leonoor (16-11-2001).]

Ik heb van sabn.nl (en geloof me, die mensen die die site maken weten echt wel waar ze het over hebben, of wil je zeggen dat je het ook beter weet dan die mensen?) ff wat dingen geplukt die de 'verhalen' van sanne60, She_me en mij ondersteunen.

Over anorexia:
Hoewel anorexia-patiënten wel bij anderen opmerken dat die te mager zijn, blijven zij hun eigen toestand tegenover zichzelf en anderen vaak lang ontkennen. Ze proberen hun eetgedrag en de lichamelijke gevolgen daarvan voor anderen verborgen te houden uit angst voor druk die anders op hen uitgeoefend zal worden om aan te komen. Anorexia- patiënten kunnen daarom lang volhouden dat er niets met hen aan de hand is.


Mensen met anorexia voelen zich vaak geïsoleerd en verlaten. De omgeving begrijpt niet dat de patiënten hun lichaam heel anders ervaren dan anderen het zien. De vermagering en het abnormale eetdrag roepen veel onbegrip en bezorgdheid op bij familie en vrienden. Daarom proberen zij hun eetstoornis zo veel mogelijk verborgen te houden en zullen zij allerlei smoesjes en uitvluchten verzinnen. Hierdoor kunnen zij door hun omgeving als leugenachtig of onbetrouwbaar worden ervaren.

Anorexia-patiënten zijn eigenlijk voortdurend bezig met het plannen en geheimhouden van hun eetgedrag. Dit veroorzaakt veel stress. Iets gewoons als een etentje of een verjaardagsfeestje kan anorexia-patiënten erg nerveus maken. Door de stress worden ze kwetsbaar, onzeker, dwingerig of snel geïrriteerd en hebben ze last van grote stemmingswisselingen. Ze moeten van zichzelf aan een heleboel regels voldoen en worden in hun denken en doen erg in beslag genomen door hun ziekte.


Over boulimia:
Net als anorexia-patiënten zijn boulimia-patiënten dus geobsedeerd door voedsel, gewicht en lichaamsomvang. De meeste boulimia-patiënten hebben echter een normaal gewicht, al komt het ook voor dat ze mager of dik zijn. Wat hun gewicht ook is, in hun beleving zijn ze in ieder geval te dik en ze proberen dan ook voortdurend slanker te worden of op gewicht te blijven. Boulimia-patiënten schamen zich vaak erg voor hun eetbuien en proberen deze voor de buitenwereld verborgen te houden. Vandaar dat zij ogenschijnlijk vaak normaal functioneren.

Omdat ze zich zo schamen en bang zijn om afgewezen te worden, proberen boulimia-patiënten vaak hun eetbuien voor anderen verborgen te houden. Het braken en het gebruik van laxeermiddelen houden zij uiteraard ook geheim. Zo lijden velen van hen jarenlang een soort 'dubbelleven', waarbij zelfs een levenspartner, ouders of een beste vriendin niet op de hoogte zijn van hun problematiek. De eetbuien fungeren dan als uitlaatklep om ogenschijnlijk probleemloos te blijven functioneren.

Boulimia-patiënten voelen zich dan ook vaak erg eenzaam in de worsteling met hun ziekte. Ze zoeken pas hulp als de wanhoop te groot is om mee verder te leven. Als ze er uiteindelijk toe zijn gekomen hun probleem aan anderen te vertellen, voelen ze zich nog vaak alleen. Het is moeilijk om aan buitenstaanders duidelijk te maken wat het betekent om met zo'n dwang te moeten leven.

And check your mail, please.

Ehm, ja, jullie moeten het natuurlijk helemaal zelf weten. Het ligt bij jullie. Ik bedoel het goed. Ik snap dat dit voor jullie allemaal ook niet 'normaal'is, maar denk de volgende keer even na voor dat je wat zegt. Ik weet namelijk heel goed wat vertrouwen is en als jullie je zorgen zouden blijven maken om je vriendin ondanks dat ze heeft belooft het niet meer te doen heeft dat helemaal niets met geen vertrouwen hebben te maken.

Ik hoop ook echt dat er niet met jullie vriendin aan de hand is, enne...Ik weet verder niets anders te zeggen, sabn heeft inderdaad een goede site. http://forum.scholieren.com/frown.gif