Negen haiku's van een droge donderdagmiddag
 

De piano zwijgt
En geruisloos zwijg ik mee
Omarmd door stilte

Dagen van talent
Compenseren zich altijd
In zuipfestijnen

Meditatie in
De natuur wordt niet gestoord
Door zinloos lawaai

Als de foetus danst
Klopt moeder belangeloos
Op haar strakke buik

Geen muur is te hoog
Die zo laag had kunnen zijn
Om op te springen

Ik zit al niet meer
Maar sta nu verdwaasd overeind
Morgen zit ik weer

Een zakdoek zonder
Tranen, is meestal gevuld
Met verkouden snot

Papieren servet
Je bent om voor wenen
Zo fragiel gevormd

Ook oude straten
Verjongen zich dagelijks
Zien er stralend uit

weet je, ik vind je gedichten altijd supervet goed maar om nu te zeggen waarom.......

vooral met die foetus is .... euh goed..



echt op een of andere manier ach laat ook maar kom er gewoon niet goed bij

Slaat helemaal nergens op (n)
Doe 's normaal.
Kom op.
Even gewoon.
Nee.
Gewoon.
Stop die tong in je mond.
Doe 's gewoon.

donderdagmiddag was niet droog, althans, niet in het westen van het land. leuk dat je je waagt aan dichtvormen zònder rijm enzo, weet zeker dat het zeer gewaardeerd wordt door bepaalde iemanden als je nu 'normale' gedichten schrijft, alhoewel ik evenlief anders van je zie
btw: die van de foetus is inderdaad het leukst... op t moment ben ik niet ontvankelijk voor de rest
liefs, nicoline

:D, en JD maar zeggen dat hij er dagen over nadacht :)

Soms zit er wel iets leuks bij, maar ik houd toch meer van je 'echte' gedichten

Ja lieve schat, die had ik gezien

ik bedoel meer deze gedichten: http://www.forum.scholieren.com/show...light=Hannibal

de genialiteit van eenvoud, hoe gemakkelijk woorden zich in een vorm laten gieten...