Het pluisje verbreekt de stilte...
 

Ik lig op mijn rug op bed,
De gordijnen zijn nog open,
Ik wacht tot de nacht komt,
Snel, laten we het hopen.

Maar de zon schijnt nog,
Er verschijnt in het licht,
Een pluisje, het dwaalt,
Zomaar in mijn gezicht.

Hoi pluisje, hoe gaat het?
Ik verbreek zo de stilte,
De stilte in mijn leven,
Zomaar weg is de kilte.

Een hand toereiken,
Het pluisje wegblazen,
Het kost veel energie,
Het resultaat zal me verbazen.

Langzaam zal ik moeten,
Langzaam moet ik leren,
Mijn leven verandert,
Ik moet het accepteren…

Het: Hoi Pluisje, hoe gaat het? vind ik fantastisch :)

Wawie dit heb je leuk verwoord, speels, herkenbaar, Mooi!:)