Zijn..
 

Zijn

Ik ben,
Zou ik zijn,
Als jij niet was,
Die jij bent?

Ik ben,
Zou jij zijn,
Wie ik ben,
Als jij mij was?

Ik ben,
Wie ben ik?
Zonder mezelf,
In mij,
Te verliezen?



Vertel me.

Waarom jij,
Niet ik,
Waarom wij,
Jij niet,
Waarom ik,
En niet jij,
Op ons gevallen bent?

Goed, maar toch zijn er aantal minpuntjes... het is op zich erg mooi geschreven, en de eerste twee strofes omhelsen subtiel een prachtig gevoel, dat je samen één geheel vormt, dat geliefden slechts samen echt leven. Maar dan vraag je je iets af dat volgens mij beter in een ander gedicht kwam, of 'jij' hetzelfde zou denken, doen, zijn als 'jij' 'ik' was... da's een eigen gedicht waard, waarin je dan het onderwerp ten volle aanspreekt, in dezelfde subtiele structuur... In de laatste strofe staat opnieuw zo'n nieuwe inhoudelijke brok, over het zichzelf verliezen. Ook dat kan in een nieuw gedicht gegoten worden. Ik zoek naar de sleutel die deze drie gevoelens aan elkaar linkt, maar vind ze niet... wil je me een tip geven?

Groetjes, Dreampoet