La vie nouvelle?
 

vannacht bevrijdde mij iets
van Dark Night Glamour Illusion.

(jij, jij weet waar ik het over heb,
dus zwijg.)

in artisjokken doe ik niet,
In Spiritu bekoort me niet,
mijn wereld interesseert je niet -

ik zwijg.
vannacht lach ik te huilen.
lachen tot huilens toe -
de nieuwe vrijheid.

"comme elle vient,
vient, vient
encore et encore"

Inhoudelijk kan ik het niet beoordelen, ik heb getracht het te begrijpen, maar dat is mij nog niet helemaal gelukt. Ik vind wel, dat je een leuke woordspeling er in hebt verwerkt "vannacht lach ik te huilen" en ik vind het apart en leuk dat je 3 talen in je gedicht hebt gebruikt. Orgineel dichtwerkje!

zelfde als iamre, ik vind het gedicht wel mooi, vooral "ik lach te huilen", maar ik snap er niks van! leg alsjeblieft uit?

tja uitleg... dat is een lang verhaal. je moet weten dat ik een soort illusie heb gekoesterd, heel lang, en die had te maken met iemand maar ook met een bepaalde manier van leven, en tegen het leven aankijken... en sinds ik een 'nieuw leven begonnen ben' dus sinds ik echt student ben, heeft de illusie aan kracht verloren en op een moment werd ik me ervan bewust dat ik er vrij van ben. tweede en derde strofe zijn waarschijnlijk iets te persoonlijk, ik vrees dan ook dat de persoon aan wie ze zijn gericht, zichzelf herkent als hij ze leest - maar misschien vlei ik mezelf wel als ik dat denk. in elk geval, denk er maar bij wat je wilt, het is natuurlijk je reinste egotripperij al deze uitleg :)

Ik weet niet precies waarom maar ik vind dit echt iets hebben! Echt heel goed maal, het is heel anders dan ik van je gewend ben, en over het algemeen wel wat ik gewend ben, maar ik vind het echt gaaf.
Snappen doe ik het ook niet echt, je uitleg is inderdaad, wat je al zei, over het begin, en het eind is dus ook nog een raadsel. Dat is juist wel mooi denk ik. Precies wat je zegt: denk er maar bij wat je denkt :)

Kuzz Yf

woow, thanxxx, Yf :o :)

Ik lach te huilen.... geweldig goed! :)

Geen gemakkelijk gedicht, maar het dringt weldegelijk door wat je wil vertellen. Heb ik het juist dat het een beetje past in een nieuwe weg die je wil volgen? Ik hoop van wel... het laat veel vertelruimte aan de witruimte, aan de stilte, maar toch behoud je een duidelijk lijn... door subtiele verzen... mooi gedicht :)

Groetjes, Dreampoet

dit vind ik echt goed, op een leuke manier geschreven en af en toe afwisseling (y)

"Ik lach te huilen" :D (y)

Op mij komt het dan weer over als iemand die leeft in een leugen, of in een eigen wereld. Een Authist wellicht? Schizofreen? Iemand die gewoon liever in een eigen creatie leeft?

Ik ken het, mijn halve leven is een leugen, en de andere helft wordt geleefd op het internet...

Vond het wel mooi. Vooral dat zinnetje "vannacht lach ik te huilen"
Mooie manier van spelen met woorden...

Like Dev.