~We zetten een stap in het leven lief kind~
 

Ik doe het nooit, maar nu effetjes wel, uppen dit dichsel, omdat dit een gedicht van me is in een wat andere stijl geschreven als gewoonlijk, wat meer emotineel, andere vorm, wat langer als gewoonlijk;), wat vinden jullie 'r van?

het loopt aan het eind niet zo lekker, de bedoeling van het gedicht is positief, verder heb ik er eigenlijk niks op aan te merken.
Niet slecht niet super goed, voldoende zou ikke zeggen



- * ps: lees je mail even * -

Aah, hier heb ik wat aan!!!, dankje:). Ik neem een heel aantal tips in ontvangst, ik hoop dat ik nog binnen het tijdslimiet ben, anders ga ik even aan de jas trekken van een forumbaasje:D.

(K)(K)(K)


>>>>>>Zo is ie met een aantal verbeteringen:

Dag lief kind,
verschuil je maar niet
Je hebt lang genoeg gestreden,
laat maar zien al je verdriet

Laat maar stromen die tranen, >>>>veranderd
van alles, wat je ontnomen is <<<<veranderd

En neem dan een stap over de grens,
naar het omsloten heden
Laat los je verleden

Kom pak mijn hand,
en stap uit je schaduwenland
Geen donkere herinneringen meer <<<hoofdletter geplaatst

Want,

we gaan vliegen en zweven <<<<hoofdletter weg
op de sprankelende vlagen
van de toekomstwind

We zetten Samen een stap in het Leven, lief kind.

Alleen het eind loopt niet zo goed, maar dit gedicht raakt me. *slikt*

(ik zie niet zo goed waarom 't niet loopt, ik zalt wel anders lezen;))
Dat het gedicht je wat doet, dan komt het gedicht over, zoals ik had gewild:)...*knuffs*