anorexia???
 

mijn vriendin vertelde me net dat ze denkt dat ze anorexia heb omdat ze al paar x heeft gebraakt enzo en ze let veel op haar gewicht enzo.. ik weet niet of dit het beginpunt is van anorexia
maar wat kan ik doen om haar te helpen en zodat ze niet meer haar vinger in haar keel steekt ik zeg dat ik haar mooi vindt ( is ze ook ) maar zij vindt van niet enzo... hebben jullie misschien wat tips ofzo of 1 paar sites met informatie over anorexia nervosa?
alvast bedankt

Het is ontzettend goed van haar dat ze het aan jou heeft verteld! Veel meisjes ontkennen en verstoppen het juist.

Volgens mij is die acceptatie de eerste stap naar genezing.
Voor sites zou ik even met google.nl zoeken naar "anorexia". Ook kan ze naar haar huisarts gaan (msischien kan je meegaan om haar te steunen). Die kan haar voorverwijzen naar specialisten.

Het is goed dat je er zo snel bij bent!

dat had ik zelf ook al voorgesteld maar ze vindt haar huisarts en
lul en blablalba oftewel ze wil geen "profesionele"hulp ze heet het trouwens ook aan haar beste vriendin vertelt...

http://www.sabn.nl

Voor de rest idd ff zoeken met een zoekmachine, d'r zijn teveel sites over om hier ff op te gaan noemen.

Ze wilt er toch zo snel mogelijk vanaf? Met professionele hulp lukt dat het best.. simpel :)

haar dokter die houdt zich niet aan haar diensplicht enzo.. en die heeft een goede band met haar moeder en zij wil niet dat zij het weet dat ze haar vinger achterin haar keel steekt..
en ze is bang dat die dokter het dus aan haar moeder vertelt
en dan kan ze hem wel aangeven maar dan weet haar moeder het toch..

euhm, ja ik kan me aan de ene kant wle voorstellen dat ze geen prof. hulp wil, want ze denkt denk ik zelf dat het niet zo ernstig en dat het allemaal niet nodig is. Ik weet neit hoe je haar kunt helpen, daaarvoro zul je toch echt op sites meoten kijken, maar misschien kun jij wel naar iemand toegaan eom te vragen hoe je haar het beste kunt helpen...?
Nou sterkte in elk geval en ik weet dat het moeilijk is om iemand te helpen, 'een vriendin' van me heeft het ook, maar zij erkende het nu niet, en is nu opgenomen, dus het is heel belangirjk dat je bij haar blijft staan en dat ze het zelf echt erkent.
good luck
hopefully...

Een arts heeft de plcht om iets niet te vertellen aan derden. Als jij wilt dat je ouders het niet mogen weten mag hij het ze niet vertellen. Het is natuurlijk wel aan leeftijd gebonden. Hoe het precies zit zal ik straks aan mijn ouders vragen. (mijn vader is huisarts, vandaar) Post het morgen wel even.

Alleen doen ze het soms wel...kun je wel een klacht indienen, maar dan weten die derden (de moeder in dit geval) het al, en heb je dan niet meer zo veel aan... :S

Op school hebben ze vaak een schoolarts, daar kan ze ook heen gaan. Of naar de vertrouwenspersoon. Of misschien zit die huisarts in een praktijk, misschien kan ze dan een afspraak maken met een andere arst daar? 't zijn maar een paar ideeëtjes. Als ze echt hulp wil, dan zijn er genoeg mogelijkheden buiten een huisarts.