Angst voor kanker
 

Sinds ik in een depressie leef lijkt het wel of iedereen sterft aan kanker. Ik ben ook iedere dag bang om kanker te hebben. Denk ook vaak dat ik kanker heb en dat het ieder moment voorbij kan zijn.

Iemand die mij kan helpen??

Ja. Jijzelf.

Nou ja, kanker, de kans is niet zo groot dat je het krijgt denk ik? (behalve met roken dan)
Ik denk dat je gewoon moet
proberen er zo min mogelijk aan te denken..
Tis makkelijk gezegd, kweet, mja, om nou telkens
in die angst te leven..
Dat veel mensen in jouw omgeving het hebben,
betekent nog niet dat jij het ook krijgt..
Sterkte.

en als je angst toch zo groot is dat jij het ook krijgt, misschien kun je je dan laten onderzoeken om het dan uit te sluiten, maar een gevolg kan dan natuurlijk ook zijn dat je het wel blijkt te hebben, en dan moet je wel klaar zijn om de gevolgen te kunnen accepteren. K hoop voor je dat je angst weggat,
hopefully

Volgens mij verhelp je de angst op kanker niet fundementeel door het uit te sluiten, want het kan zomaar een keer de kop opsteken. Wat mij logischer lijkt is dat je je houding veranderd. Je kunt het ook zo zien, dood ga je toch een keer, nou met kanker ga je gewoon wat eerder dood. Stel als je dan nog een x kanker krijgt, die kans is gewoon te klein om je druk over te maken ( de kans dat je in het verkeer omkomt is veel groter ), maar goed . . . stel dat je het dan krijgt, zijn er redelijk goede vooruitzichten op een oude dag, maar het kan ook zijn dat je dat hele medische circus niet wilt, dan heb je nog altijd euthanesie.

Euhm volgens mij komt het een beetje lomp en bot over, maar je moet gewoon accepteren dat je van leven dood gaat . . . en ja wanneer dat is weet niemand, dus leef en je merkt het vanzelf wel wanneer je einde er is. En dat je kanker hebt wil nog niet zeggen dat je ook ten dode opgeschreven bent . . .

Yup, maak me ook zorgen. Ga daarom deze week een afspraak maken met de dokter voor controle.

Ben ik gezond, dan ben ik voorlopig van die onzekerheid af. Ben ik echt ziek, dan wordt er tenminste iets aan gedaan.

Hoi,

Zelf heb ik dat probleem ook een tijdje gehad nadat er mensen (niet uit mijn erg naaste omgeving) eraan waren overleden. Het is goed dat je je realiseert dat een ziekte als kanker zomaar een eind kan maken aan je fantastische leven, dat je dagelijks eigenlijk "for granted" neemt... Maak er gebruik van, door steviger in je schoenen te staan en gelukkiger te zijn met de tijd die je gegeven is. Bij mij is het na ruim een maand over gegaan; ik dacht er op een gegeven moment gewoon niet meer zo aan. Het is natuurlijk wel zo dat dit bij jou langer of korter kan zijn. Ook al is het een raar gevoel, mijn persoonlijke advies is dus: probeer het positieve uit het negatieve te halen. Hopelijk heb je er iets aan, sterkte in ieder geval

Groetjes,

Naru Narusegawa

P.S. ********, jij ook sterkte!

Mensen bedankt voor al jullie reacties. Ik vind een onderzoek te ver gaand persoonlijk gezien. Ik denk dat ik beter gewoon door kan leven. Net als de meeste van jullie ook wel zeggen tegen mij. Er is geen reden voor mij om aan te nemen dat ik kanker heb het is alleen moeilijk te accepteren. Het is voor mij wel heel fijn om te horen dat de kans zo klein is.

Ik denk dat het probleem ook te maken heeft met het feit dat je ooit dood gaat. Is sinds korte termijn niet te acceptaal meer voor mij. Ik kan het me niet voorstellen dat ik er ooit niet meer zal zijn.

Mensen ik hoop nog veel reacties te krijgen. In ieder geval hartelijk bedankt voor al jullie hulp!!!!!

Dood gaan we allemaal en jij bent pas 21. Laat je niet zo opfokken door wat je ziet. Als iedereen om je heen kanker krijgt betekend het meteen dat jij ook kanker krijgt, het is namelijk een uiterst besmettelijke ziekte :rolleyes:.

Ik herken t... Ook ik ben bang dat ik kanker heb... Ik ben wel van dichtbij mensen eraan verloren, maar vind t ook te ver gaan om me helemaal te laten onderzoeken. Ben bang dat de rest van mn familie t ook heeft, maar weet, als k ff heeeeeel diep nadenk, dat t haast onmogelijk is. Ik kan je geen raad oid geven, alleen maar zeggen dat k t begrijp. Sterkte! Liefs, Heleen.

Dank je wel, ik vind het al moeilijk om mijn eigen topic te openen. Maar ja ik vind het fijn dat er zo over gepraat wordt. Doet mij goed. Misschien lukt het me wel over een tijdje om erover heen te komen.

Bedankt voor jullie hulp

Kwee nie of je hier wat aan hebt, maar veel soorten kanker zijn te genezen. Je moet je ook pas echt zorgen gaan maken als je het hebt. Nu kan je er toch nie veel aan doen om het niet te krijgen. Je kan natuurlijk wel stoppen met roken etc. Maar de gezondste mensen van 25 krijgen soms zomaar een hartaanval. Denk nie dat je hier iets aan hebt, maar kwou t toch ff kwijt :) Succes!

Allereerst moet je kanker niet direct zien als overlijden. Het is soms te genezen.

Ten tweede moet je geen angst voor de dood hebben. Iedereen heeft het recht te sterven. Het is onontkoombaar; hoe je het ook ziet. Niemand leeft eeuwig. Iedereen sterft als zijn/haar tijd daar is. De dood is een natuurlijk verschijnsel. Ben je bovendien niet nieuwsgierig naar wat er DAARNA gebeurt?

Het RECHT om te sterven??? Ik zie het geloof ik meer als een plicht.

Ligt aan je perspectief op wat het leven is. Zie je het negatief; dan is de dood een verlossing. Hou je van het leven, dan natuurlijk niet.

Inderdaad, iedereen bekijkt het leven van een andere kant. Wat ik ook wel denk is dat het leven net is wat jij er van maakt. Hoe jij het inricht. Ik begin ook steeds meer te accepteren dat dood bij het leven hoort hoewel het wel zeer moeilijk te verdragen is moet ik zeggen. Er zal vast nog wel een tijd komen dat het accepteerbaar is geworden. Zal denk ik nog wel ff duren maar ik heb er het volste vertrouwen dat alles weer goed komt. Hoewel dat nou moeilijk te zien is.

Zit een inderdaad wel een kern van waarheid in. Alleen de voorstelling voor jezelf om te denken dat je er niet meer zult zijn is behoorlijk angstaanjagend voor me.