Toen de aarde doodging...
 

Verzonken in zwarte meren
staren zij naar beelden
van heden, verleden en nu
Geslagen voelen zij aan
hoe de wereld gebroken
verloren in harde hel
haar toevlucht zoekt

Ontkennen in zwarte pakken
schudden zij en zeggen
ik niet, jij niet, niet wij
Wanneer de aarde haar laatste
adem blaast in stormen
vallen zij neder uiteen
in donkere diepe meren

Het spreekt mij niet echt aan, qua inhoudelijk verwoording, al vind ik dat je het wel op een speciale manier hebt verwoord, en ook goed hebt verwoord. T loopt verder (y) , ik vinem orgineel:)

xxx