Chaos (Genesis is terug :o)
 

Zijn ogen naar de lucht geslagen
Liggend in het zand
Als hij nu stilaan sterven zou, stond het morgen in de krant

Het zou brengen niets dan vragen
De dood als elastiek
Zijn lichaam dood, ideeen levend, naam niets dan mystiek

Maar als hij eens zag
Wat de dood ons gaf
Geen tij om nog te keren

Dan zou hij zich vanaf nu
Als een resterend residu
Spontaan de dood in zweren..

(c) Genesis

mooi..
vooral die zin: de dood als elastiek vinnik heel mooi
en ook vet goed ritme
hoe doe je dat?
ik kom er nooit uit..
het komt altijd net niet uit...
frustrerend :confused:

(y) Ik moest opeens aan Acda en de Munnik denken. :)

Formeel geen sonnet, maar loopt wel zo; gaaf :)
Zit ook een aantal sterke vondsten in. En mooie klanken, goed ritme.

thx iedereen voor de replies :)

Evita: dat heb ik vaak ook, de ene keer lukt het gewoon beter dan de andere keer..

Anneee: Dat vind ik een compliment weet je dat :o weet niet of je het nou wel echt zo bedoelde :|:p

Mcsun: Wat zijn de eisen aan een sonnet? Ik heb het ook niet geschreven met de bedoeling een sonnet te schijven, De verandering van schema aan het eind, heeft zeg maar een andere betekenis. Ik denk dat je dat bedoelt?

Genesis

Ja, zo bedoelde ik het echt! :)

Het zou een sonnet zijn als de eerste twee strofes vier regels hadden; omdat de derde regel van beide strofes zo lang is zou het een kloppend sonnet zijn als je die regels door midden zou breken. Niet dat dat nodig is, want waarom zou je een sonnet schrijven? :)

juist.. nou ja, dan zou je het nog best als zodanig kunnen lezen inderdaad :) Ik heb ongewild bijna een sonnet geschreven :cool: Ik hou me nooit aan dat soort regels.

Anneee: you're too sweet :p

Genesis

mooi mooi mooi

het begin een klein beetje stroefjes naar mijn gevoel, maar het midden/einde is een ware klapper!

xxx

van jou vat ik dit comliment hoog op :o thanx..

vat de laatste strofe trouwens lekker dubbelzinnig op.. jammer dat daar geen reacties op komen, had ik zo mn best op gedaan :(:(..

Genesis

Poeh, ik vind het toch best wel een "donker" gedicht. Er spreekt aan de ene kant een behoorlijke gedachte naar de dood uit, aan de andere kant ook weer niet. Als ik eerlijk mag zijn, ik vind het gedicht best onduidelijk, wat onsamenhangend. Tis zeker mooi verwoord, t loopt ook goed, maar ik mis de samenhang, een gedachte die er uit springt>>ik bedenk me nu in eens, de titel is chaos, misschien heeft het daar wat mee te maken, dat het niet helemaal duidelijk is?:). Wat betreft die laatste strofe, die dubbelzinnigheid, ik zal 't es proberen te analyseren>>

Aan de ene kant, het dood "willen", zodat je, je niet meer druk hoeft te maken over de chaos in het leven, je kan je lostrekken van alle beinvloedingen in de wereld, aan de andere kant, als ware op de dood zweren, dat je iets van het leven gaat maken. Dat je wel degelijk je inbreng kan hebben, veranderingen kan aanbrengen/je eigen beinvloeding kan hebben op de wereld om je heen, waardoor je meer met beide benen op de grond staat.

Tot zover analyse a la Mariamne ;)

(K)

I know, I know... ;)