Samenwonen 21 en 18 jaar ??
 

Als een jongen 21 is en een meisje 18, zou het dan verstandig zijn dat je gaat samenwonen? (Als je gaat samenwonen omdat je allebei moet gaan studeren en het huis uit moet)

tja ik weet het niet..
Ik neem aan dat je bedoelt een jongen en een meisje die een relatie hebben...??
Op die leeftijd is een relatie vaak toch wel serieus, maar er kan nog altijd van alles gebeuren, en het is toch zonde als het misgaat en daar zit je dan samen op die kamer..

Maar als je echt zeker van je relatie bent en je wilt ook graag gaan samen wonen, waarom niet..?

Kzou wel gewoon op letten met dingen verdelen enzo, op tijd over dingen praten ook, als iets je gaat ergeren bijvoorbeeld..
Zodat je er op tijd aan kunt werken enzo.. :)

Als je tenminste allebei in dezelfde stad studeert enzo, is het best handig, en het is natuurlijk ook voordeliger om samen een kamer te huren dan in je eentje.. Gezelliger misschien ook :)
Je kunt goed samen dingen blijven doen enzo..
Denk dat het best zo zijn voordelen heeft, maar onthoud dat er ook nadelen zijn..

Als je het geld hebt .. je bedoelt vast een kamer delen? Het kan op zich wel, maar er bestaat altijd de kans dat je op een gegeven moment ruzie krijgt oid (bijv. omdat je te veel op elkaars lip zit).

Kijk eens naar BigBrother.. Wat je daarvan kan concluderen is dat als je TEVEEL tijd met iemand doorbrengt dat er spanning/ruzie ontstaat; en dat het bijzonder saai kan worden...

Klein verschil is dat ze bij Big Brother niet weg mogen, terwijl je als je samenwoont natuurlijk gewoon je eigen dingetjes kan doen. Samenwonen betekent niet dat je in een gevangenis komt. Je bent niet 24/7 allebei thuis en je doet niet 24/7 alles samen.

ik zou het niet doen, ik wil namelijk voor ik ga samenwonen alleen gewoond hebben. het ligt helemaal aan jezelf en aan hoe goed je relatie is. je leert elkaar iig wel kennen als je samenwoont :)

De vriend van mijn zusje ( dacht 21 ) woont nu bij ons ( zo'n 3 maanden ofzo ) woont hier omdat ie geen kamer kan vinden, en die 2 niet van elkaar los te branden zijn. Mijn zusje is 16, en het gaat heel goed. Maar ja, et is nog niet echt samen wonen . . . maar het kan dus best wel goed gaan.

Eh...als het 'gewoon' samen in een studentenhuis wonen betreft, zie ik er geen bezwaar tegen...als je echt samen zo'n leuk driekamerflatje wilt huren, huisje-boompje-beestje dan wordt het een beetje eng...

vooral omdat je zo jong bent. maar dat is eigenlijk ook wel persoonsgebonden. hoe ver wil je gaan met haar/hem?

Een vriendin van mij is met haar vriend gaan samenwonen toen ze 17 en 20 waren geloof ik (lang verhaal wat eraan vast zit..). Het is heel goed gegaan alleen is ze nu wel op zichzelf gaan wonen om wat zelfstandiger te worden enzo en hun relatie is nog steeds goed en ooit gaan ze ook wel weer samenwonen. Trek je eigen conclusies... :)

Ik ken ook een jongen en een meisje die op haar 13e en zijn 16e iets hebben gekregen. Na twee jaar zijn ze samen gaan wonen (!) nadat zij gestopt was met school. Nu, drieeënhalf jaar later, zijn ze weer uit elkaar en staat zijn met de gebakken peren. Zorg er wel voor dat je niet van hem afhankelijk wordt. Maak je school af, geef je gewone leven niet op omdat je toevallig gaat samenwonen.

hangt er helemaal vanaf. Kijk, ik ken mensen waarbij de relatie opzich ok was, maar twee weken bij elkaar logeren ervoor zorgde dat het kapot ging.

Als je al heel erg veel bij elkaar bent, nooit echt conflicten hebt en aan elkaar gewend bent, je niet snel voor verrassingen zal staan dan kan het best. Maar niet te snel de beslissing maken...

Ik heb nu driekwart jaar een vriendin en na 4 maanden zeiden we al tegen elkaar "samenwonen?" Leek me wel wat. Ze was toch al de grootste gedeelte van de tijd bij mij. Elke dag zagen we elkaar. Later op vakantie gegaan. Een maand op elkaar aangewezen. En nu is de drang nog veel sterker geworden om samen te gaan wonen. Maar om bepaalde redenen kan het weer niet. School van haar kant, dat gaat op dit moment gewoon fout zodra ze bij mij zou wonen. Ik ben een jaar geleden bewust gestopt met school en leid een ander leven, een totaal ander ritme. Dat is moeilijk te combineren. Dus, eerst schooltje af, dan huisje bewonen :)

ik ben het niet echt met je eens. Mijn ouders waren 24/7 bij elkaar. Zo'n 11 jaar (mijn moeder bleef thuis omdat ze eerst mijn broer en daarna mij kreeg) hebben ze samen geleefd en gewerkt... en dit jaar zijn ze 35 jaar getrouwd!

I rest my case! :D

Ikzelf ben ook van plan om samen te gaan wonen met mijn vrien. Hij is 19 en ik ben (ook) 21. Moet kunnen, vind ik!

Als je een goeie relatie metelkaar hebt, dus niet je scharrel.. :p
dan moet dat toch wel kunne? (y)

Zoooo, dat zijn nog is flexibele ouders. Sowieso dat die vriend bij jullie mag wonen. Maar je zusje is ook nog een stuk jonger enzo......Tsja........

Leuke ouders! :D

Ach, het is maar wat je eng noemt.
Als ik 18 ben is mijn vriend dus (bijna) 21 en dan willen we gaan samenwonen. Dat lijkt mij op zich heel leuk omdat we, naarmate we langer bij elkaar zijn, steeds minder ruzie maken.
Hij studeert nu in Utrecht en ik ga daar ook heen, niet omdat hij daar studeert maar omdat het niet uitmaakt waar ik heenga, Groningen of Utrecht (dus wel omdat hij... nou, je snapt waar ik heen wil) en hij woont nu nog thuis (= 2 uur met de trein.) Simpelweg omdat hij nog niet op zichzelf wil wonen, hij wacht wel op mij (dan zit hij in zijn vierde jaar....)

Dat is toch niet zo vreemd?

By the way, we zijn nu zo'n 2,5; 3 jaar bij elkaar en dan dus... ehhh.... 4,5. Dat kan wel, vind ik.

Het ligt gewoon heel erg aan de personen zelf, en aan hun relatie....
Ik heb nu bijna 10 maanden met m'n vriend, en we zijn druk aan het zoeken naar een appartementje/flatje o.i.d. om volgend jaar samen te kunnen gaan wonen... We zien elkaar vanaf het begin af aan al vrijwel dagelijks, en ik heb al 2x 2 weken bij hem ingewoond toen z'n moeder op vakantie was. Dat ging ook heel goed :) En we willen toch sowieso allebei in Utrecht wonen, aangezien we daar allebei studeren (en het ons dan een hoop reistijd bespaart). Dus dan kunnen we net zo goed gaan samenwonen. Bespaart een hoop kosten.
Maargoed, wat ik dus al zei, het ligt gewoon heel erg aan de personen zelf. Je moet er allebei achter staan, anders werkt het toch niet... En blijf ieder gewoon je eigen dingen doen en ga niet afhankelijk van elkaar worden.

Nouja, ik zie mezelf over twee jaar, als ik afgestudeerd ben, echt nog wel als een kind of in ieder geval níet als volwassene. Ik moet er niet aan denken dan al met de 'rest van mn leven' te moeten beginnen. Maar dat moet natuurlijk iedereen voor zichzelf weten. :)

Ja, euh, dus? Misschien zijn jouw ouders wel toevallig de uitzondering in de regel.

Dat is in dit geval niet zo, maar je moet niet een voorbeeld/uitzondering noemen en die tot regel bombarderen.

Ik vind leeftijd echt geen probleem. Het enige probleem is: heb je wel genoeg geld? Als jullie allebei nog studeren, lijkt het mij dat je echt niet genoeg geld hebt om samen te wonen, en een huis moet onderhouden.
Mijn vriend en ik gaan naar een huisje op zoek als we allebei zijn afgestudeerd. Heel misschien als het lukt kan hij al eerder een huis vinden (omdat hij 3 jaar eerder afgestudeerd is dan ik) en als hij dan een vaste baan heeft, ik bij hem kan intrekken... Lijkt mij dat we dan wel genoeg geld hebben. Maarjah, dat moet nog allemaal geregeld worden...
Leeftijd maakt iig nix uit...

Niet altijd hoor ;) maar over het algemeen zijn ze best wel heel erg ok