Meemaken van ouder worden!
 

Hoe ervaar en verwerk jij de veranderingen van het ouder worden! Dit klinkt misschien als een moeilijke vraag maar ik hoop toch reacties van jullie te krijgen.

Alvast bedankt people!

De veranderingen zijn miniscuul en cumulatief. Het lijkt me dus opzich logisch dat je het proces van ouder worden bij jezelf nauwelijks ervaart.

Wat je voor de gein eens kunt doen, is foto's van jezelf naast elkaar leggen van elk jaar :D Dan merk je ineens dat er toch duidelijke verschillen zijn, terwijl je dat helemaal niet verwacht :)

Het enige wat ik wel merk, is dat mijn visie op zaken duidelijk verandert en mijn algemene kennis van zaken voortdurend groeit. Dus in geestelijk opzicht merk ik er veel van, maar lichamelijk gezien nauwelijks.

Ik heb dat pas een keer gedaan, foto's van mezelf naast elkaar gelegd...en idd, er zijn best veranderingen...

Geestelijk zijn idd, mijn meningen over bepaalde dingen sterk veranderd, bepaalde dingen zijn gebleven misschien zelfs wat sterker geworden zoals creatieviteit enzo...

Zelf vind ik wel dat de jaren zo snel gaan, het lijkt zo kort geleden dat ik voor het eerst op skates stond, en dat ik nog hutten bouwde in het park...

Inderdaad de visie op zaken veranderd. En dat is eigenlijk het probleem. Niet ouder willen worden! Gewoon bang zijn om ouder te worden! Raar is dat toch niet? Dat je opeens inziet dat je ouder wordt. Ik kan bijvoorbeeld geen foto's van vroeger over mezelf zien. Ik kan geen oude mensen zien. Heel raar allemaal geen duidelijkheid vanwaar ik plotseling deze gedachte heb. Ze noemen het depressie.....................


Mensen al bedankt voor de reacties!

Ik begin nu te merken dat ik ouder word, vooral doordat het stadsbeeld veranderd en als ik naar foto's kijk.
Dan merk je ineens wat een berg aan informatie je meedraagd en die berg word steeds groter. 5 jaar geleden kon ik je veel minder vertellen dan nu.

Een oud spreekwoord zegt niet voor niets de ervaring leert. Je leert eigenlijk te leven naarmate je leeft.
Je gaat dingen begrijpen die je eerst echt niet kon begrijpen. (vooral niet als je zit te puberen)
Nu snap ik dat mijn ouders niet wilden dat ik alleen 's avonds laat over straat liep, eerst echt niet. Ik was toch oud genoeg.

Ik vind het wel fijn om ouder te worden, het lijkt alsof mijn leven steeds geordender word en er komt steeds meer toekomst perspectief.

Of je redeneert zo dat het leven steeds meer verzandt in een chaotische warboel - doorbreken van je beperkte leefomgeving en binnenstappen in de allesomvattende afschrikwekkende maatschappij - en dat het leven steeds meer een uitzichtloze en bodemloze put lijkt te worden met als einddoel "het Grote Niets".

[sorry, :P.]

Ik kijk soms echt verbaasd als ik '16M' bij m'n naam zie staan.

"Wat, ik, 16?"
"Ben ik dat wel?"

:confused:

Terwijl ik over 3 maanden 17 ben... :confused:

Wat is leeftijd toch een vaag ding.

Maar goed, het is laat. En ik heb sinas-wodka gehad.

Ja dat ken ik wel, maar dan niet bij mezelf. maar als ik naar de leeftijd van een andere forummer kijk, en ik zie 15 staan dan denk ik nog steeds, goh die is oud. niet negatief, maar ik respecteer mensen die ouder dan mij zijn gewoon meer dan diegene die jonger zijn. dus voor iemand van 15 heb ik nog steeds een hoger respect dan anderen. wel apart, want er is een kans dat ik ouder ben dan diegene. Okay vaag verhaal, maar ik beschouw mezelf nog niet echt 15, ookal ben ik over een poosje alweer 16, ja nogal vaag ja

Om toch ff wat meer op de topic in de gaan:
Ik vind het zelf wel raar om ouder te worden, ik ben er opzich wel blij mee, want nu komen steeds tijden dat ik "meer mag" straks ben ik 16 en mag ik gewoon al veel meer, daarna 18 en mag ik bijna alles, daar streef ik nog wel naar. maar aan de andere kant heb ik der helemaal geen zin in. Want zoals het nu gaat vind ik het al niet fijn, hoe moet dat straks dan... :confused:
En je kunt niet in de toekomst kijken dus ik ben soms nogal bang voor de toekomst, dus in dat opzicht blijf ik liever zoals het nu is. ookal is dit niet de ideale situatie, het kan over een jaar wel veel erger zijn (dat is tot nu toe ook gebeurd, de dingen worden met de jaren erger)
Maar ik denk dat meer mensen zoiets hebben van: laat het maar lekker zijn zoals het nu is, dit is vertrouwd.
Weer van een andere kant, ik heb wel heel veel zin om echt volwassen te zijn, een leuke baan hebben, kinderen en een lieve man. zelf bepalen wat je doet, en zelf al je geld verdienen. dat lokt ook wel.
Maja nogal vaag ik ben super moe, en m'n reply's zijn erg vaag vandaag
nou ehm wie herkend dit een beetje, of is dit echt heel vreemd???

Kuzzzzz

Naarmate ik ouder wordt nemen steeds meer mensen afstand van me. Dat is wat ik merk.

Als dat inderdaad zo is, weet je dan ook waarom ze dat doen of lijkt het alleen maar alsof dat zo is?

Ja, dat heb ik ook :)
Als bijv. iemand van 15 iets zegt, neem ik dat serieuzer
dan iemand van 12. (nou ja, vaak isd at ook wel serieuser bedoeld)

Zelf merk ik wel dat ik graag ouder wil zijn,
kan ik eindelijk op mezelf staan,
zelf bepalen wat ik wil doen, word ik een keertje voor 'vol' aangezien..
Als ik 18 ben, nemen mensen me serieuzer dan nu hoop ik..
Nu is het vaak; kind, je bent pas 15, wat weet jij er nou van?
Daar baal ik wel van, alsof ik nog niet kan nadenken ofzo..
Veranderingen van ouder worden?
Hm.. misn dat ik in sommige dingen meer inzicht heb gekregen,
niet meer gelijk op alles inspring..
Kan eiglijk niet echt een verandering vinden..
(naja, qua uiterlijk wel ;))

Ik weet niet, merk er niet echt veel van. Ja met sommige dingen kan ik nu beter overweg . . . maar of dat nou is omdat ik ouder ben geworden, of gewoon van op je bek gaan leer je is ( denk eigenlijk het laatste )

En ja dan natuurlijk ook het uiterlijk he, kijk als ik me vergelijk toen ik 12 was, ben ik blij dat ik wat ouder geworden ben ;)
Maar verder eigenlijk nix . . . denk ik

Ik vindt het heel erg moeilijk....Je moet soms moeilijke beslissingen nemen....
Doordat je veel meegemaakt hebt denk je ook anders over dingen....
Ik kijk bijvoorbeeld veel naar het innerlijk terwijl de meesten van mijn leeftijd dat helemaal niet doen...
Neem nou gisteravond...
Ik stond bij 3 jongens en die hadden toevallig gehoord dat ik met een collega had gehad die heel erg stotterde..
Daar zaten ze hele vuile grapjes over te maken...
Ik zei toen: jullie moeten niet zo zielig doen, ik kan heel goed met hem opschieten...

Je merkt het ook wel aan je lichaam....
Neem nou 8 maanden geleden, toen had ik vrijwel nog geen voorkant en nu hangen ze zelfs al een beetje....daar sta je toch wel van te kijken....

Het is een stuk drukker en gestresster geworden in mijn leven. Vergeleken met 4 jaar geleden. Het leven is veel rommeliger geworden daardoor. Vroeger dacht ik ook niet na over de dingen die in het leven speelde. Tegenwoordig wel heel erg zelfs.

Naar mijn mening is het er niet allemaal beter op geworden. Heb het op dit moment ook best wel moeilijk trouwens........

zucht...................

kvind het alleen maar verrotter worden:S

allemaal gedoe gezeur problemen.. allemaal gedachtes waar ik een paar jaar geleden niet eens aan zou denken.. het is ook anders met vrienden enzow.. een stuk ingewikkelder..

er zijn oowk wel leuke kanten hoor:D maar ik ben niet in een vrolijke bui..

bla
whatever laat maar onzinnige post enzow :(